Twee maal een zelfportret l. Wilma Lankhorst r. Tony Cragg (1984)
Museum Voorlinden adviseert: Less is More is een perfect advies als je verhuisplannen hebt. Net als een curator verzamel je heel veel spullen, als je ruim twintig jaar in een huis woont. Het advies van Voorlinden is in dit geval niet aan dovemans oren gericht. Maar voor ik mijn inboedel ga selecteren, bezoek ik Wassenaar op een zonnige dag. Eens zien wat ik daar kan leren van minder is meer.
Privé rondleiding door Manish Nai in Den Bosch- foto met dank aan Mark Bolsius.
Indiase kunstenaar Manish Nai in Den Bosch
Het is zinderend heet op het perron. De stad zucht onder de tropische warmte. Het is de zoveelste dag van deze zomer boven de 30 graden. Ik ben op weg naar een stukje Mumbai in Den Bosch. Om me heen mensen die zich verkoeling toewaaien. Ik ruik de stad, het verkeer en de mensen. Het is alsof Nederland even India imiteert ter gelegenheid van het debuut van de Indiase abstracte kunstenaar Manish Nai. Ga je mee op verkenning?
Inzicht & Lef
De kunstwereld kan het werk van Manish Nai niet goed plaatsen. Zijn werk lijkt niet op ander werk dat wordt gemaakt. Mede dankzij het inzicht én het lef van o.a. moeder en dochter Usha Mirchandani en Ranjana Steinruecke krijgt Nai’s werk een plek in hun galerie. Daarna volgt de grote stap naar Europa en exposeert hij nu solo in Den Bosch.
l. Sophie Trauber-Arp met Dada-gezicht foto Nic-Aluf; r. Jean Arp (Dada).
Kunstenaarsparen in Centre Pompidou Metz
Centre Pompidou in Metz heeft in de afgeopen maanden duizenden bezoekers laten genoeten van de expositie Couples Modernes. Veel kunstenaars werken alleen, maar er zijn ook kunstenaarsparen. Allerlei mogelijke stellen die elkaar inspireren en soms wederzijds beïnvloeden. Denk maar maar aan Viktor & Rolf , Shio Kusaka & Jonatan Wood en het nederlandse kunstenaars duo RAVAGE (Clemens Rameckers & Arnold van Geuns ). Na 20 augustus reist deze bijzondere tentoonstelling door naar Londen naar het Barbican Centre. Om je alle kans te geven deze tentoonstelling in Londen te bezoeken volgt hier een voorbezichtiging.
Zittend naakt met bloemenvazen (1907) Paula Modersohn Becker Coll .Von Der Heydt Museum
Pendelen tussen Worpswede en Parijs
Op naar Enschede voor de expositie ‘Tussen Worpswede en Parijs’ Paula Modersohn Becker. Voor deze unieke Duitse vrouwelijke kunstenaar eindelijk een waardig moment van erkenning. Voor mij na vier ontmoetingen met haar werk een feest van herkenning. Net als Vincent van Gogh stierf zij jong, en laat ze honderden kunstwerken na. Paula is een vernieuwer die steeds op en neer pendelt tussen Worpswede en Parijs. In de hectiek van Parijs ontdekt ze de laatste trends, in de rust van Worpswede werkte ze de nieuwe inzichten verder uit. In Rijksmuseum Twenthe in Enschede kun je nu ontdekken hoe deze vrouw haar tijd én collega schilders ver vooruit was.
Afgelopen zomer lopen was het een en al opwinding in het Stedelijk Museum. De aanstichter was wederom Rudi Fuchs. Tijdens zijn leiderschap van drie toonaangevende musea in ons land, zorgde hij menigmaal voor opschudding in de kunst- en mediawereld. Al vroeg in zijn carrière trok hij de aandacht met een volstrekt eigenzinnige manier van tentoonstellen. Hij zocht naar overeenkomsten tussen tijdgenoten. Daarbinnen maakte hij verrassende combinaties van werk van verschillende kunstenaars en stijlen. Fuchs kon zelf opgewonden raken van nieuwe werken en op zijn beurt wond hij de wereld op met zijn aankopen en eigenzinnige exposities. Deze zomer eerde Beatrix Ruf, de huidige directeur Stedelijk Museum in Amsterdam hem met een tentoonstelling. Fuchs kreeg een ruime expositieruimte en kon al zijn iconische aankopen uit het Van Abbemuseum (1975-1987), het Haags Gemeentemuseum (1987- 1993) en het Stedelijk in Amsterdam (1993 – 2003) uitstallen. Mijn nieuwsgierig werd geprikkeld door de vraag: Welke vrouwelijke kunstenaars Fuchs hebben opgewonden?
Brazilië is een voltreffer deze zomer. Eerst de Olympische Spelen en nu de Paralympische versie. Heb je geen kaarten kunnen bemachtigen voor deze sportevenementen en wil je toch de sfeer & smaak van Brazilië proeven? Dat kan tijdens de expositie Brasil, Beleza?! in Museum Beelden aan Zee. Het museum brengt met deze tentoonstelling een bijzondere ode aan de Braziliaanse beeldhouwkunst. Brazilië balanceert op het hoogtepunt van een economische crisis en er heerst grote politieke instabiliteit. De kunstenaars in Brasil, Beleza?! geven hun visie,vanuit verschillende thema’s, op de omstandigheden in hun vaderland. Ze combineren heden en verleden waardoor je als bezoeker een betere context krijgt van dit gigantische land met zijn eeuwenoude historie en het leven anno 2016. Je kunt de schoonheid (beleza) van Brazilië nog ontdekken tot 2 oktober a.s. in Museum Beelden aan Zee in Scheveningen. Je kunt er al met een treinkaartje naar toe: vliegen hoeft dit keer niet. Wat houd je nu nog tegen?
Een geboorte, een nieuweling welkom heten, het blijft bijzonder. Zo ook deze ochtend. Ik stap vroeg op de trein om op het afgesproken tijdstip in Wassenaar te zijn. Flarden nevel besluieren de Waal, de weidelanden en even later de Rijn. Hoe zou de bevalling zijn verlopen? Hoe vergaat het de boreling en de ouders van dit nieuwe wezen? En wat is de reactie van de Godfather? Over een paar uur zullen we het allemaal weten. In Den Haag aangekomen gaat de reis verder per fiets, even door de stad en daarna voluit door de bossen. De zon straalt, schaapjes in de blauwe lucht, zoemende bijen en dan is daar de poort aan de Buurtweg, die toegang biedt tot het landgoed. Een brede laan ontrolt zich voor mij. Ik fietst naar het landhuis en daar staat Godfather Pijbes al op zijn bezoek te wachten. Wim Pijbes presenteert in zijn nieuwe functie als algemeen directeur vandaag de museale nieuweling aan de pers. Haar naam: VOORLINDEN, vernoemd naar haar geboorteplek Landgoed Voorlinden. Wim Pijbes nodigt iedereen van harte uit: van Buurtweg tot Fifth Avenue. Zondag 11 september vanaf 11.00 uur staat de deur voor je open.
Het Centraal Museum in Utrecht ligt op een knooppunt van geschiedenislijnen. In een kleine eeuw was het verworden tot een rijk gevulde schatkamer vol kunst. Menig bezoeker raakte, net als ik, in de wirwar van gebouwen en onderaardse gangen de weg kwijt. Na een metamorfose van drie jaar sta ik op de drempel van een museum dat met Soda+ is aangepakt. Een verbouwing die in 2013 begon wordt op 22 april afgerond met een feestelijke opening voor genodigden. Morgen 23 april 2016 gaan de nieuwe toegangsdeuren open voor het grote publiek. Tijdens het laatste weekend van de nationale Museumweek 2016, trakteert het vernieuwde Centraal Museum iedereen op gratis toegang. Vier dit mee en ontdek de bijzondere verhalen van deze locatie. Verken in de voormalige portierswoning het nieuwe Café Centraal en proost hier op de toekomst. Centraal Museum Utrecht is OPEN .
1960 was voor Joan Mitchell (1925 -1992) een bewogen jaar. In 1959 is ze van Amerika naar Europa geëmigreerd. Niet omdat Parijs haar zo trok maar omdat ze bij haar geliefde, Jean-Paul Riopelle wilde zijn. Samen betrekken ze een atelier aan de Rue Frémicourt nr. 10. In dat jaar hangt haar werk August, Rue Daguerre (1957) op de 2eDocumenta in Kassel.
In 1960 presenteren zowel Galleria dell’Ariete in Milaan als Galerie Neufville in Parijs een solotentoonstelling over Mitchell’s werk. Bij uitgeverij Tiber Press wordt haar dichtbundel The Poems uitgegeven. Deze poëzie-uitgave heeft ze samen met John Ashbery gemaakt. In de familiaire sfeer krijgt ze het verdrietige bericht dat haar moeder kanker heeft.
Het enige werk uit 1960 van Joan Mitchell in het Ludwig Museum in Keulen op de expositie Joan Mitchell Retrospective, her live & Paintings’ is La Chatière (het kattenluik). Ik zal heel eerlijk zijn, ik heb geen katten en ik ben geen kattenfan. Hoe lang ik er ook naar kijk, ik zie het niet. Wat ik wel zie is een heftige kleurencombinatie waarin snelheid zit. Misschien is de kat net door het luikje gesprongen?
Het felle rood is een nieuwe kleur die Mithell in dit schilderij gebuikt. Haar andere doeken die ze eind jaren vijftig schilderde, hebben een veel ingetogener kleurgebruik: verzadigd olijf groen, bordeaux rood, oker en wit zijn hier de hoofdkleuren.
Joan Mitchell, Retrospective, her life and paintings in Museum Ludwig in Keulen. Nog te zien tot 21 februari 2016. Entree Euro 9 (korting met Köln Card € 7,20).
Op donderdagavond is dit museum tot 22.00 uur open.
Wil je meer lezen over Keulen? Lees dan hier verder.