Rijn en Waal stromen deze zomer de uiterwaarden van de Gelderse Poort vol met poëzie. Niet alleen het water stroomt, ook woordspelingen en verzen kabbelen voorbij. De reis van het woord zet zich voort in je hoofd als je van het ene naar het andere vers fietst. Samen met mijn leesclub vriendinnen pak ik waterfles en fiets, ons doel vandaag is Kekerdom en veel poëzie inspiratie.
Lees verder Nederlandse rivieren vol poëzie
Tag archieven: Gelderland
Monique Wolbert zingende schilder
Op de koffie bij Monique Wolbert
Aan de Ruurloseweg 15 in Hengelo (Gld) wappert dapper een bannier. Dit is het teken dat hier een deelnemer van de Kunst10daagse Bronckhorst openhuis houdt.
Ik ben te gast bij Monique Wolbert een van de twee oprichters van de kunst10daagse.
In 2005 vond de aftrap plaats, deze week wordt de tiende editie gevierd met een ruim aanbod aan kunst, gemaakt door 78 kunstenaars en verdeeld over 61 locaties in de Achterhoekse gemeente Bronckhorst.
Lees verder Monique Wolbert zingende schilder
Museum het Valkhof ‘Kracht in kleur’
De directie van Museum het Valkhof in Nijmegen werd verrast met een bijzondere gift. Het Nijmeegse echtpaar Henk & Lily van Mulukom verzamelt sinds de jaren zestig van de vorige eeuw actief moderne kunst. Hun passie gaat uit naar drie stromingen, de Cobra groep, de Amsterdamse Limburgers en de Nieuwe Figuratie. De collectie omvat zowel driedimensionale kunst zoals beelden als kunst op het platte vlak zoals schilderijen en tekeningen. Hun verzameling is nu ondergebracht in de H.L. Art Foundation en de Van Mulukoms hebben besloten om de werken met een grote regelmaat uit te lenen aan Museum het Valkhof in Nijmegen. De eerste tentoonstelling heet “Kracht in Kleur”. Het is een bezoek waar je vrolijk van wordt!
Vrijheid van verzamelen
In de expositie is een 40 minuten durende documentaire te zien waaruit blijkt dat Henk en Lily van Mulukom verzamelaars zijn zonder een uitgestippeld plan. Ze hebben wel een duidelijke visie: ze verzamelen alleen moderne kunst van na de Tweede Wereldoorlog en richten zich vooral op het werk van Nederlandse en Belgische artiesten. Ondanks deze geografische focus is het land van herkomst niet doorslaggevend. Als het werk van kunstenaars met andere nationaliteiten aansluit bij de drie genoemde kunststromingen, overweegt het echtpaar met grote regelmaat tot een aankoop buiten onze landsgrenzen.
Deze vrijheid maakt de collectie zo bijzonder. Een curator van een museum is altijd gebonden aan het artistieke keurslijf, de pijlers van het museum. De Van Mulukoms voelen zich vrij. Zij volgen gepassioneerd hun eigen richting en genre en kopen zowel plat werk als driedimensionale kunst waarbij ze een sterke voorkeur hebben voor drie kunststromingen. In de tentoonstelling in het Valkhof worden deze stromingen in aparte zalen met een eigen stukje uitleg aangeboden.

Huis te klein
Door alle aankopen werd hun eerste huis te klein om alle kunst daadwerkelijk aan de muur te hangen en de plastieken een plekje in de kamers te geven. In eerste instantie bouwt het echtpaar een nieuw, ruimer huis dat wordt ontworpen rondom hun kunstcollectie. Ze hebben zelfs een ruimte die ze zelf met een knipoog ‘onze galerie’ noemen. Maar het verzamelen gaat verder en dan komt er een contact tot stand met Frank van der Schoor. Hij was toentertijd conservator van Museum Commanderie van St. Jan, de voorloper van Museum het Valkhof. Anno 2014 is Van der Schoor conservator bij het Valkhof. Het echtpaar Van Mulukom wil dat hun collectie, in zijn geheel, voor de toekomst behouden blijft. Ze willen ook graag dat de collectie duurzaam wordt ontsloten voor het publiek. Om deze wensen te realiseren zijn ze een blijvende samenwerking met Museum het Valkhof aangegaan.

Knijp in je handjes!
Zowel het museum als wij als Nijmegenaren mogen ons gelukkig prijzen met deze oplossing. Tot 24 augustus a.s. kun je je hart verwarmen aan “Kracht in kleur”. Daarna gaan de werken tijdelijk terug naar de familie omdat Museum het Valkhof in 2015 gaat verbouwen. Na de uitbreidingswerkzaamheden krijgt de Van Mulukom collectie een vaste plaats in het museum en dan kunnen wij met trots zeggen dat we als het ware onze eigen Hélène Kröller Müller in Nijmegen hebben in de personages van Lily & Henk van Mulukom. Met de mooi uitgevoerde en informatieve tentoonstellingscatalogus heb je voor slechts € 17,50 nu zelf een indrukwekkende collectie naoorlogse kunst in je bezit! Bijna 100 pagina’s vol kracht & kleur.

Even strooien met namen
Zonder alle geheimen van deze expositie te verklappen noem ik toch een paar namen. De Cobra groep is hier vertegenwoordigd door o.a. Karel Appel, Antoon Rooskens en Carl-Henning Pedersen (foto 3). Voorbeelden van de Amsterdamse Limburgers is er o.a. van Ger Lataster, Pierre van Soest en Pieter Defesche. Van de Nieuwe Figuratie zijn werken te zien van Yvan Theys (foto 2) Roger Raveel, Lucassen en Etienne Elias. Er zijn maar liefst tien werken van Lucebert (foto 3). Ik word ook blij met de twee bijdrages van een van mijn favoriete kunstenaars Klaas Gubbels. Bij de ingang van de tentoonstelling heten drie sculpturen van Armando (foto 4) de bezoeker tot 24 augustus a.s. van harte welkom. Museum Het Valkhof Nijmegen De tentoonstelling “Kracht in Kleur” de van Mulukom-collectie is nog tot 24 augustus 2014 te zien in Nijmegen.

© Foto’s met dank aan Museum het Valkof – Collectie Van Mulukom 1) Zonder titel (1967)– Carl-Henning Pedersen 2) Liggende vrouw (ca. 1980) – Yvan Theys 3) Flora (1952) , Lucebert 4) Das Tier (1998) – Armando
Nijmegen herdenkt in vele beelden

In het afgelopen weekend hebben we onze stad eens op een andere manier verkend. We waren benieuwd op welke manier we in onze woonplaats de doden herdenken uit de Tweede Wereldoorlog. Nijmegen betreurt vele duizenden doden, zoals de ruim 700 burgerslachtoffers als gevolg van het februari bombardement, 80 verzetstrijders, meer dan 800 burgers tijdens de maanden van frontstad, honderden geallieerden die sneuvelden tijdens de bevrijding en de vele Joodse families die uit de stad werden weggevoerd. Al deze groepen worden op een eigen plek in de stad herdacht. We werden verrast door een veelvoud aan beelden, allemaal met een eigen verhaal.
We beginnen deze verkenningstocht op het Keizer Trajanusplein. Hier komen we jaarlijks bijeen voor de herdenking. Hier staat het beeld van de Vaandeldrager, gemaakt door Marius van Beek. De kinderen van School De Buut hebben dit beeld geadopteerd en verzorgen o.a. het onderhoud van deze speciale plek. Vanaf deze plek kijken we richting de Waalbrug. Halverwege deze verkeersbrug is aan de oostzijde een plaquette aangebracht ter nagedachtenis aan Jan van Hoof. Hij wordt gezien als de redder van onze Waalbrug.
Vanaf het Keizer Trajanusplein lopen we via het Kelfensbos naar het centrum. In de Burchstraat nemen we links de bovenste route via de Marikenstraat en komen zo bij het monument van de Schommel (Henk Visch). Op deze plaats stond de kleuterschool die tijdens het bombardement van 2 februari 1944 in vlammen op ging. Tijdens deze vuurzee in de stad lieten meer dan 700 Nijmeegse burgers het leven.
Terug naar de Burchstraat en door naar de Grote Markt. We lopen door de poort naar de St. Stevenskerk en houden de kerk aan onze rechterhand. Op het kerkplein aan de andere kant zien we het beeld van de Engel (Mari Andriessen) dat ons herinnert aan de meer dan 800 burgerslachtoffers. Zij kwamen vooral om in de periode dat Nijmegen frontstad was (september 1944 tot februari 2945).
Links van dit beeld hangt een bronzen plaquette aan de muur. Het is een gedicht van Victor Vroomkoning waarin hij de ruim 80 verzetstrijders eert die hun leven gaven aan de stad. Deze tekst is ook onderdeel van het project ‘Literaire bakens’ in Nijmegen. Daarover in een aparte post later meer.
In gedachten lopen we verder om de kerk en net achter de school nemen we de trap naar beneden. Onder aangekomen houden we links aan en dan komen we op de Kitty de Wijzeplaats. In het midden staat het beeld van Paul de Swaaf dat onze gedachten terugvoert naar de vele Joodse slachtoffers. Meer dan 50 families zijn gedeporteerd. De meesten van hen (zo’n 400 mannen, vrouwen en kinderen) zijn niet meer terug gekomen.
We lopen links langs het beeld van Kitty de Wijze op en nemen direct de eerste straat links en komen zo op de Ganzenheuvel. Rechtdoor de Houtstraat in en daarna oversteken naar Plein 44. Hier is op 4 mei 2014 een replica van de Knielende soldaat (Jac Maris) onthuld door burgemeester Bruls. Dit monument staat er ter herinnering aan de Nederlandse militairen die zijn gesneuveld in de Tweede Wereldoorlog. Ik vind het fijn dat dit beeld, na de omvangrijke restauratie van Plein 44 is terug geplaatst.
We verlaten Plein 44 en lopen naar de Molenstraat, daar gaan we richting het Keizer Karelplein. Houd op dit plein links aan en loop door tot de Titus Brandsma Gedachteniskerk. Voor de ingang van de kerk staat een van de poorten van het ‘Titus Brandsma Memorial’. Als je naar de kerk toe loopt zie je links de ‘vlam van de vrede’. Zeven vlammen op vijf continenten vormen op deze manier de “vlam van de wereld vrede’. Hier wordt de wens uitgesproken dat iedereen op aarde in vrede mag leven.
Pater Titus Brandsma werd na zijn verblijf in het beruchte kamp Amersfoort overgebracht naar Dachau. Wij voegen deze bijzondere plek graag toe aan de locaties en beelden waarop Nijmegen haar slachtoffers herdenkt. Op deze plek begint de weg naar vrede.
Kijk hier voor en het levenswerk Titus Brandsma, zijn weg voor vrede.
Voor de laatste twee monumenten verlaten we het centrum van de stad en gaan op weg naar de stadsbrug met de mooie naam De Oversteek. Met de opening van deze brug op 23 november 2013 is er een groot gebaar gemaakt naar de 48 Amerikaanse soldaten die de oversteek over de Waal niet hebben overleefd tijdens ‘Operation Market Garden’ op 20 september 1944. Aan de noordoever van de Waal staat nog het bord waarop we lezen ‘dat zij de oversteek maakten’. Hier wordt binnenkort de steen weer terug geplaatst waarop de namen staan van de 48 geallieerden die wij op deze plek herinneren.
48 Vrijwilligers van de Stichting Kompas mengelmoes hebben, nu bijna 70 jaar na dato op 3 mei 2014 een ‘urban knitting’ project gepresenteerd. Voor één van de lantarenpalen op de stadsbrug hebben zij een speciale jas gebreid. 48 Bloemen versieren deze groene jas en alle bloemen zijn voorzien van een naamlabel. Zo dat wij nooit vergeten.
In deze lijst van herinneringsplaatsen hoort volgens ons ook het ‘Jonkerbos War Cemetery’ thuis. In deze oase van rust in het Jonkerbosch (ingang schuin tegenover ingang NEC-station) hebben 1.543 militairen hun laatste rustplaats gevonden. Jaarlijks brengen we hier na de Vierdaagse wandeltocht een bloemengroet. Onze speciale aandacht gaat daarbij uit naar de 21 Nieuw-Zeelandse militairen. Onze gesneuvelde tegenvoeters eren wij dan met gladiolen.
Muzikaal einde
Dodenherdenking sluiten we in Nijmegen traditioneel getrouw muzikaal af. 4 mei 2014 was een extra bijzondere avond in Concertgebouw De Vereeniging. Het Symfonie Orkest Nijmegen trad daar samen op met het ‘Philharmonischer Chor Duisburg’. Samen vertolkten zij een ‘Duits Requim’ gecomponeerd door Brahms. Adembenemend mooi!
Dank aan de vele kunstenaars die inspirerende beelden hebben gemaakt. Mede hierdoor kunnen wij in onze stad op vele manieren en op allerlei locaties en tijdstippen stil staan bij al die mensen die de vrede niet meer mee mochten maken.
Als u nog meer herinneringslocaties kent in Nijmegen, nodigen we u dit om een reactie te schrijven.
Voor de verbinding met het Nationaal Comité 4 en 5 mei klikt u hier.
Nijmegen herdenkt bombardement
Zaterdag 22 februari is het 70 jaar geleden dat om 13.30 Amerikaanse bommenwerpers een dodelijke lading bommen over het historische centrum van de stad uitbraakten. Het hart van de stad vloog in brandt. Ruim 800 mensen verloren hun leven, duizenden inwoners werden dakloos. Het historische centrum van de keizerstad, dat door de eeuwen heen zorgvuldig was gebouwd, lag in één klap in puin. Zaterdag 22 februari 2014 vindt naast de jaarlijkse herdenking bij de schommel een extra herinneringsmoment plaats. Rob en Bregje Jaspers presenteren in samenwerking met het Nijmeegse Gilde en unieke stadswandeling, geheel in het kader van 22.02.1944.
Vier luisterplekken
In het centrum van Nijmegen liggen op vier plaatsen veldkeien waarbij je het verhaal van die plek via je telefoon of Mp3-speler kunt beluisteren. Ik heb ter voorbereiding op ‘mijn’ herinneringsroute via de site van Liberation Route de verhalen gedownload op een Mp3-speler. Op deze manier kan ik in alle rust naar de verhalen luisteren en soms her-luisteren omdat de informatie heel indringend is.
Ik begin mijn verkenning in het spoor van onze bevrijders in het Kronenburgerpark. Dat park kennen we van het gelijknamige lied van Frank Bloeijen. Ik sta aan de noordkant van het park, bij het Joris Ivensplein. Daar ligt de luisterplek 14 die is gewijd aan verzetsheld Jan van Hoof. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zette hij zijn leven op het spel om hand en spandiensten te verrichten voor de geallieerden. Hier op dit plein werd hij dodelijk getroffen door een Duitse kogel. Via de oudste winkelstraat van ons land, de Lange Hezelstraat loop ik naar de St. Stevenskerk. Op het plein aan de westzijde die ik de Engel van Jacques Maris. Een sereen monument ter nagedachtenis aan alle burgerslachtoffers van WO2 in Nijmegen. Ik loop om de kerk heen en bij het oudste café van de stad, ‘In den Blaauwe Hand’ ga ik links richting de rivier.
Duitse kikvorsmannen
Aan de oever van de Waal, iets rechts van de Nijmeegse Boot ligt veldkei 16. Met de sterk stromende Waal voor me, luister ik naar het relaas van de Duitse kikvorsmannen. Op 29 september 1944 hebben zij in de vroege ochtend de opdracht om torpedo’s te plaatsen onder de Nijmeegse bruggen. De aanval op de verkeersbrug mislukt, de bommen onder de spoorbrug richten uiteindelijk minimale schade aan. Van de 12 kikvorsmannen ontkomen er twee, de andere tien worden levend of dood door de geallieerden gepakt. Ik draai me om, heb de rivier nu in mijn rug en zie links boven me het Valkhof-park met de Nicolaaskapel. Daar aan de achterkant van de kapel ligt Luisterplek 17 , ik loop naar de trappen en zoek mijn weg naar de achthoekige kapel.
30 Canvasbootjes
Hier op hoogte bij de kapel heb ik een prachtig uitzicht over de Waal met links de uiterwaarden van de Ooijpolder en rechts de nieuwe stadsbrug, de Oversteek. Ik zet de Mp3-speler aan en luister naar het verhaal van de historische oversteek van bijna 900 geallieerde para’s in 30 gammele canvasboten. Zij roeien deels met peddels deels met geweerkolven van de zuid- naar de noordoever. Vanaf de noordzijde werden de roeiers door de Duitsers beschoten. 48 Para’s sterven tijdens deze opdracht. Zij worden sinds de opening van de nieuwe stadsbrug (23 november 2013) dagelijks herdacht met een lichtmonument op de brug.
Stilte bij de schommel
De vierde en laatste veld kei in de stad ligt in de Marikenstraat. Deze straat kent twee niveaus een soort koopgoot en een bovenverdieping. Om bij Luisterplek 15 te komen, volg ik de bovenste, rechter laag van de Marikenstraat. Na enkele winkels kom ik op een plein met een grote kastanjeboom. Onder de boom staat een reuze schommel. De schommel is hier het symbool voor bewegen tussen heden en verleden. Deze schommel beweegt niet. De stille schommel is een bevroren beeld ter nagedachtenis aan 24 kinderen en 8 zusters die hier de dood vonden tijdens het februaribombardement van 1944.
Op 22 februari 2014 is het om 13.30 uur stil bij de schommel.
Enkele honderden zullen aanwezigen zijn met hun gedachten terug gaan naar
22 februari 1944.
Het verhaal gaat …. het was lunchpauze op de kleuterschool…
De geschiedenis in je oor
Ik vind het is een mooie manier om op historische locaties naar verhalen te luisteren die op die plek plaats vonden. Mijn familie (in de Achterhoek) heeft gelukkig relatief weinig mee gemaakt tijdens de oorlog. Nu als inwoner van Nijmegen wil ik graag meer weten van de gebeurtenissen in ‘mijn’ stad. De verhalen zijn niet alleen interessant voor de eigen inwoners, ook voor bezoekers van de oudste stad van Nederland hebben deze verhalen hun waarde. Hier kun je thuis alvast een voorproefje nemen.
© foto’s Wilma Lankhorst
Safari langs de Waal

Dat je niet ver huis hoeft te gaan voor een interessante verkenningstocht bewijst het initiatief van het Natuurmuseum in Nijmegen. Afgelopen zaterdag trok de eerste groep onder leiding van veldbioloog Bas het natuurgebied van de Millinger Waard in. Bas attendeert je op het groepsgedrag en de kuddedynamiek van de dieren. Of het nu om groepen ganzen, paarden of runderen gaat, het is bijzonder om te zien dat je opeens geen grote groep meer ziet maar allerlei vormen van sociaal gedrag.
De natuur rondom Nijmegen biedt veel om te ontdekken. Het is net of jezelf rondloopt op de filmset van ‘de Nieuwe Wildernis’, maar dan in onze eigen achtertuin. Ook tijdens mijn onderzoek in 2010 heb ik menige safari langs de Waal mogen maken. Ik ervaar het steeds weer als een feestje om zo dicht bij huis zoveel moois te mogen ontdekken.
Excursiedata en vertrekpunten
Alle excursies beginnen om 09.30 uur en duren gemiddeld 3 uur.
Deelname kosten Euro 3 p.p.
Reserveer online om teleurstelling te voorkomen.
15-02-2014: Erlecomsewaard/Kaliwaal.
Start/eindpunt: Waard van Kekerdom.
01-03-2014: Bisonbaai/Groenlanden.
Start/eindpunt: Oortjeshekken.
15-03-2014: Kerkdijk/omgeving Zyfflich.
Start/eindpunt: Kruising Kerkdijk/Sint-Hubertusweg Ooij.
29-03-2014: Stadswaard/De Vlietberg/Oude Waal.
Start/eindpunt: Natuurmuseum Nijmegen.
© tekst en foto’s Wilma Lankhorst
Expeditie door Honig in Nijmegen
Nijmegen is een top attractie rijker. Vrijdag 31 januari 2014. is om 15.00 Expeditie Honig feestelijk geopend. Soep-, sauzen- en vermicelli fabrikant Honig stopte in april 2012 de productie aan de Waal in Nijmegen. Nu is er weer volop leven in de brouwerij met Expeditie Honig, een smeltkroes van creatieve ideeën en innovatief ondernemerschap. Er was zoveel leuks te zien dat ik veel foto’s heb gemaakt om mijn expeditie met jullie te delen. Ik nodig je uit om zelf ook naar Nijmegen te komen en de expeditie zelf aan te gaan. Laat je verrassen!
Tijdens de opening van Expeditie Honig werd er ook een reünie voor Honig-medewerkers georganiseerd. En hoe krijg je die dan een beetje leuk en herkenbaar op de foto?
Martin met oud-Honig-medewerker
Start van de expeditie, kaart afhalen in de hal van de Bazaar
BBQ Brandweer
Als we na de tunnel de hoek omgaan, zien we rook, gelukkig is de brandweer dichtbij. Nee, het is d brandweer die de rook veroorzaakt. We staan oog in oog met de BBQ Brandweer. Zij verzorgen catering op locatie met een fel rode brandweer auto, ‘der Franz’, als pop up keuken.
Gluren bij Bart
De Brinta en Bouillonblokjes hal wordt het nieuwe onderkomen van Galerie Bart. Nu nog in het centrum van Nijmegen aan het bezoek van de Ziekerstraat. Galerie Bart is na elf jaar uit zijn jasje gegroeid. Op 1 mei sluit Bart zijn deuren in het centrum om later deze zomer opnieuw te beginnen in de Honig. Via piepgaten in de ramen kun je nu alvast gluren bij Bart.
Hostel in Nijmegen
Als het aan Godfried Verstegen van de Cultuur Coöperatie ligt, zal er snel en hostel in Nijmegen komen. Hij heeft enthousiaste plannen voor een combinatie van cultuur en slapen. Op 21 maart begint zijn theater avontuur. Na de zomer volgt de hostel waarbij ze vier persoonskamers aanbieden met gezamenlijk gebruik van wc en douche. Je kunt Godfried en zijn plannen volgen op Facebook
Proeven bij Oersoep
Het is druk bij Oersoep , de nieuwe bierbrouwerij in Nijmegen. Ik was hier eerder, een ludiek kerstdiner als ‘sneak preview’ in de Honig. De winkel is nu ingericht en trekt veel belangstelling. veel expeditieleden gaan met en fles Oersoep naar huis. In de Bouillonfabriek staan nu grote aluminium bierketels waar unieke complexe bieren, gerookt smakend naar hooi of kruiden worden gebrouwen. De soep van mout, hop en water (de oersoep) is de basis van steeds weer nieuwe smaken. Er wordt volop geproefd en genoten.
Wonen in karntonnendozen
Stichting Fabrikaat is een concept van Katerien Bast – ter Meulen en Ewoud Groenendijk. Het idee is ontstaan om kunstenaars in de breedste zin van het woord de mogelijkheid te geven om op een tijdelijke locatie, te experimenteren binnen de gegeven ruimte. Hiervoor worden o.a. wedstrijden uitgeschreven. De resultaten die je nu kunt zien in de Honig zijn eigenzinnig ontwerpen voor tijdelijke bewoning voor twee personen met de miniaal benodigde faciliteiten. Low budget en relatief snel te maken. Deze oproep leverde 18 inzendingen op van kunstenaars uit verschillende disciplines.
Winnaar werd Jeroen Bomers met ontwerp ‘out of the box’ idee gebaseerd op slakkenhuis en als bouwmateriaal heeft Jeroen gekozen voor karntonnendozen
De schetsen van alle inzendingen zijn te zien bij Fabrikaat #1, een model op schaal van het winnende ontwerp staat op het dak van Fabrikaat. Ik zag direct kansen voor een uniek vrijetijdsconcept: Slapen onder kartonnen dozen. Bomer start zijn vervolg onderzoek in februari 2014 en zijn ontwerp zal in mei 2014 worden gerealiseerd. Je kunt Jeroen volgen op zijn blog.
Voormalig Zomerkwartier
Tijdens de expeditie kom ik ook op de plek waar afgelopen zomer het Zomerkwartier werd georganiseerd. Hier lag toen een prachtig opgespoten strand, er werden films en theatervoorstellingen vertoond, je kon meedoen aan de wekelijkse bbq of lekker ‘chillen’ op een stoel met uitzicht op de Waal. Het zou leuk zijn als de Gemeente voor de komende zomer nog een budget heeft voor een tweede Zomerkwartier.
Een oude bekende
Als ik de Soeppakafdeling in loop zie ik een oude bekende. De grote, rood-wit gestreepte strandstoel die ik in oktober ook zag tijdens de Design Week in Eindhoven. Ook hier is de stoel populair als klimrek.
Een bakkie bij Blommers
En dan is er koffie. In een hoekje ontdek ik opeens een kluitje die in de rij staan voor een kop koffie koffie. Ik hoor dat de broers Berend en Robert Blommers zich hebben laten inspireren door familie en vrienden in Mexico die al jarenlang koffie produceren in de provincie Chiapas. Eind maart begin april kun je in de Honig terecht voor een bakkie (h)eerlijke koffie bij Blommers Coffee Roasters en Coffee bar. De Meesterproef in het Honigcomplex is het eerste restaurant in ons land dat koffie van Blommers serveert. Het is maar dat je weet
Kaarslicht in mengerij
In de voormalige mengerij ontdek ik o.a. een presentatie van Stadsboom ( ) die bomen een tweede kans biedt en combinatie met hernieuwde kansen voor jongeren. Even verderop twinkelt kaarslicht bij Samosa, meubilair op maat van pure materialen.
De buren
Net naast het Honigcomplex ligt Waalhalla, het indoor skatepark van Nijmegen. De buren zijn vandaag te gast in de Maalkamer. Waalhalla is een skatebaan, een skate shop en oefenruimte voor bands, een breakdancevloer en ze weten er alles van graffiti en games.
De Bazaar
Ieder weekend op zaterdag en zondag is er een vlooienmarkt in de vroegere inpakafdeling van krulvermicelli en mie. Deze Animo-markt is geopend van 09.30 tot 17.00 uur.
De Meesterproef
De indrukwekkende expeditie eindigt voor mij bij De Meesterproef en plek waar pure smaken, vakmanschap, culinaire tradities en leuke mensen samenkomen. Wekelijks kun vanaf donderdag 12.00 uur culinaire expedities aangaan voor lunches of het grotere werk, een diner op locatie. Ik heb met vriendin Moniek afgesproken dat wij onze Honig expeditie de komende week een culinair vervolg geven.
© tekst en foto’s Wilma Lankhorst
Frank Boeijen in het museum
Als ik de TV aanzet, klinkt de stem van stadsgenoot Frank Boeijen in het zondagmiddagprogramma Kunststof Tv. Boeijen zingt over een ‘meisje aan zee’ een van de nummers op zijn nieuwste CD. Met het woord CD doe ik hem tekort want het is een muziekboek begeleid door een mooie tentoonstelling in Museum het Valkhof in Nijmegen. Je hebt nog tot 31 januari (!) om te genieten van ‘een vermoeden van licht’.
Rondgang met koptelefoon
Frank Boeijen heeft voor zijn nieuwe liedboek dertien kunstenaars uitgenodigd om geïnspireerd door zijn liedteksten een kunstwerk te creëren. Iedere artiest reageerde op zijn eigen manier op de uitnodiging waardoor de variatie aan kunstvormen zeer divers en verrassend is. Via de muziek heeft Boeijen veel kunstenaars ontmoet uit verschillende disciplines. Boeijen zeggen hier zelf over ‘dat dwars door alle kunstvormen lijnen van vriendschap, verwantschap en gedeelde passies lopen’.
Bij de ingang van de kleine tentoonstelling hangen enkele koptelefoons. Ik zet er een op mijn hoofd en direct ben ik verbonden met de klanken van ‘een vermoeden van licht’. De speellijst is niet gekoppeld aan een kunstwerk. In de meeste gevallen sta ik voor een ander kunstwerk dan de klanken de ik in mijn oor hoor. Ik sta toevallig voor het kunstwerk van Gerard van de Weerd als de eerste regels van een ‘vermoeden van licht’ mijn oren bespelen. “Uiteindelijk zijn woorden, de spiegels van je gedachten”, (Frank Boeijen 2013) en ik zie vaag een tafel met daarachter wapperende vitrage en een deur die op een kier staat. Ik heb in musea vaker met een koptelefoon opgelopen. De beleving nu met de CD van Boeijen is totaal anders dan een toer begeleid door een audiofoon.
Klaas Gubbels
Mijn favoriete kunstenaar Klaas Gubbels heeft ook een werk gemaakt. Dit keer geen koffiekan maar ‘het terras van mijn collega Vincent van Gogh’ geïnspireerd door het lied ‘Overal en nergens’. Op mijn koptelefoon begint Boeijen met ‘Ik was een man, die nergens vandaan kwam..’. De rest moet jezelf maar gaan beluisteren. De leukste optie is deze week nog in Museum het Valkhof in Nijmegen, of het nummer downloaden via iTunes of het mooie liedboek met de kunstwerken en de CD ‘Een vermoeden van licht’ kopen voor jezelf of iemand die je lief is.
Nature rewired
Als je dan toch naar Museum het Valkhof komt deze week, dan kun je na de tentoonstelling ‘Nature rewired’ van Christiaan Zwanikken ook bekijken. Ik heb dat gedaan met de koptelefoon met de muziek van Frank. Zwanikken maakt bijzondere kunstwerken en installaties die op unieke manier bewegen. Het doet me denken aan het werk van Jean Tinguely (partner van Niki de Saint Phalle). Ik zie prachtige vogelsculpturen, bijzondere mensen en een ezel die rondjes loopt. In de film ‘Convento’ geeft de New Yorkse cineast Jarred Alterman je een kijkje een het leven van Zwanikken, zijn werk en zijn atelier in Portugal.
Een vermoeden van licht
Valkhof Museum Nijmegen
Nog te zien en te horen tot vrijdag 32 januari 2014.
Nature rewired
Nog te zien tot 30 maart 2014
Kunststof TV, NTR Nederland 2, zondag 26 januari 2014, kijk hier voor Kunststof TV 26 januari uitzending gemist.
Theater tournee Frank Boeijen
A.s. vrijdag 31 januari begint Frank Boeijen met zijn theater tournee in de Stadsgehoorzaal in Kampen. De laatste concertavond in deze tournee is op 24 mei a.s. in Nijmegen. Hier vind je de hele theatertour kalender.
Romatisch Huissen bij kaarslicht
Gisterenavond was het weer zo ver. De zaterdag na Sinterklaas, ontkoppelt Huissen in het centrum de straatlantarens en de inwoners zetten massaal kaarsjes voor de (verblinde) ramen. De straten worden verlicht met duizenden kaarsen waardoor het stadje er feeëriek uitziet. Op verschillende plaatsen zingen koren hun mooiste kerstliederen. Vaak lekkere meezingers. Wij hebben er zin in!
Startsein voor kerst
Voor ons is deze avond de laatste jaren het startsein voor de naderende kerst. Warm aangekleed zijn we naar Huissen gereden en bij aankomst zagen we het al, dit wordt een drukke avond. Overal probeerden bezoekers in de woonwijken een parkeerplek te vinden. Aan de noordzijde, de Arnhemse kant voor bekenden, is een parkeerplaats gemaakt. Wij komen vanaf de zuidzijde, de Nijmeegse kant, hier is geen verzamelplaats. We hebben al vijf van de acht edities bij kaarslicht bezocht en weten een beetje de weg. In vele tientallen kramen werden kerstcadeaus, koffie, glühwein, broodjes worst en oliebollen aangeboden. Wij komen met vooral voor de zangkoren. Ruim dertig komen er vandaag bijeen, niet alleen uit Huissen ook uit Arnhem en zelfs uit Duiven.
Kop kloostersoep
De weg naar de kerk van het Dominicaner Klooster is aangelicht met tientallen devotiekaarsen. Voor de kerk branden vuurkorven om de bezoekers extra te verwarmen. Bij een kraam worden amaryllissen verkocht en biedt de kerk kloostersoep aan. Voor het koor uit Duiven begint, steken wij bij Maria nog even een kaarsje aan.
Ster bij luisterplek
Door het zachte weer is het dit jaar extra druk in Huissen. Jong en oud zet zich in voor de scouting om de kas voor het komende seizoen een extra impuls te geven. Wij zien een ster in een zijstraat en lopen weg uit de drukte. De ster zit aan de poort van de begraafplaats van Huissen en als we dichterbij komen zien we dat het licht van de ster een luisterkei van de Liberation route verlicht. Wat bijzonder dat tijdens deze mooie lichtjesavond ook aan de doden wordt gedacht. Stil vervolgen bij onze tocht en zoeken opnieuw het licht op.