Deel 2: het verhaal van Hage en Martin

Namibia 25 years after

In deel een van ’25 years after’ hebben we kennis gemaakt de National Art Gallery of Namibia en de kunstenaars Linda Esbach en Mateus Shilongo. In dit deel zetten we Hage Mukwendje en Martin Chicco Bosman in de schijnwerper. Twee jonge kunstenaars die allebei na de Onafhankelijkheid van Namibië zijn geboren en de kunstopleiding in Windhoek hebben gevolgd. Hage maakt o.a. portretten van bijzondere materialen en Martin laat zien hoe jong en oud communiceren en naar de toekomst van hun land kijken.

Knopen & luciferhoutjes

Als ik door de expositieruimte loop, valt mijn oog op een groot portret van een man met een sierlijke hoed. Grote donkere ogen staren me aan. Als ik dichter bij het werk kom, zie ik dat het gezicht is opgebouwd uit allerlei verschillende materialen. De maker van het portret, Hage Mukwendje staat naast zijn werk en hij straalt. Ik vraag hem wie deze man is en welke relatie hij er mee heeft. Hage vertelt dat hij naast zijn studie ook op een ontwerpbureau werkt en zich bezig houdt met fotografie. Hij houdt er van om mensen te fotograferen en dan het liefst hun gezicht. Voor zijn kunstwerken gebruikt hij soms foto’s die hij heeft gemaakt en bouwt ze dan op met gebruikte materialen. Hage ziet het als een uitdaging om gebruikte materialen te herwaarderen (te upcyclen) en zo zien we hier een groot portret dat is opgebouwd uit knopen, luciferhoutjes, drukknopen, gerafeld linnen en zand. De man in kwestie, Emanguluko, heeft Hage in 2010 ontmoet op een bruiloft van vrienden waar hij fotograaf was.

Waar ligt de sleutel?

Hoe past dit werk in de doelstellingen van 25 years after? Respect voor ouderen is een van de belangrijkste kernwaarden in de Namibische samenleving. Hage geeft hier uiting aan door middel van zijn foto’s en kunstwerken. Daarnaast is hij er zich sterk van bewust dat een gezonde samenleving duurzame wortels nodig heeft. Zorg voor de medemens, de dieren en de aarde als geheel. Gebruikte materialen een nieuwe kans geven en herwaarderen, het liefst opwaarderen ten opzichte van hun oorspronkelijke doel. Schijnbaar waardeloze elementen als knopen, drukkers en lucifershoutjes gebruikt hij als nieuwe bouwstenen waarmee hij als het ware een mozaïek maakt.

Change – jong & oud

Bij de openingsrede van Hercules Viljoen en de speech van Angelika Schroeder zag ik achter hun schouders een werk met zes figuren. Drie volwassen in grijstinten en drie kinderen op de voorgrond in kleur. Het werk heet ‘Change’ en is het gedachtegoed van Martin Chicco Bosman. De maker staat nu bij zijn werk en ik vraag hem naar het ontstaan van deze afbeelding. Martin wijst naar de drie ouderlingen. Drie mannen van boven de 70 die met de rug naar elkaar toe zitten. Ik zie een blanke man recht vooruitkijken en links en rechts van hem een kleurling en een zwarte man. De stevige kleurling kijkt naar achteren van hem zien we slechts een klein deel van zijn gezicht. Zijn brede rug spreekt boekdelen. “De oude generaties van voor de Onafhankelijkheid werkten niet samen, de een werkte voor de ander, maar ze deden niets samen”, zegt Martin. “Dat is totaal anders bij de nieuwe, jongere generatie. Die schuiven naar elkaar toe en proberen samen iets op te bouwen. Ze geven de samenleving samen kleur en energie”. En dat zien we in het onderste deel van de afbeelding, waar drie kinderen spelen en samen met kleurrijke blokken de vlag van Namibië bouwen. Het samenwerking van de huidige, jonge generatie is volgens Martin de grootste verandering in zijn land sinds de Onafhankelijkheid.

The National Art Gallery of Namibia
Hoek van John Meinert Street met Robert Mugabe Avenue
De tentoonstelling 25 years later was te zien van 15 tot 31 oktober 2015.

Deze galerie is zeker het bezoeken waard want er worden steeds nieuwe tentoonstellingen georganiseerd. Hier maak je op een verrassende manier kennis met de tradities van de kleurrijke en creatieve Namibiërs. In de museumwinkel zijn originele souvenirs te koop.

Tips voor verblijf in Windhoek

• Ons bedje stond gespreid in Villa Verdi, net buiten het centrum in een sfeervolle, kleinschalige accommodatie met een veranda met plonsbad, bewaakte parkeerplaats en ruime kamers met privé badkamers. Ontbijt met vers fruit en naar wens gebakken eieren met spek.
• Onze tafel stond gedekt bij La Bonne Table.
  Helaas voor ons, waren alle tafeltjes op de terrassen al bezet en zijn we binnen gaan zitten. De dagschotel (Cordon blue van kudu met een salade en gebakken aardappelen) smaakte prima. Een koele Windhoek en een vlotte bediening maakten het plaatje compleet.
• Wat dacht je van een ‘omelette Moskovitz’ voor lunch? Sebastian van Old Continental bakt hem graag bruin voor je.

Praktische links voor reizen in een naar Namibië

• Reisgids Te Gast in Namibië
• The Lonely Planet Namibia & Botswana
• Het verkeersbureau heeft een site in het Nederlands
• Laat je rondreis plannen door de lokale experts van Abang Africa 

© tekst en foto’s Wilma Lankhorst
Gebruik foto’s met dank aan The National Art Gallery of Namibia, Hage Mukwendje en Martin Chicco Bosman

Meer lezen over kunst in Namibië?

The National Art Gallery of Namibia – deel 1