Monique Wolbert zingende schilder

Op de koffie bij Monique Wolbert

Aan de Ruurloseweg 15 in Hengelo (Gld) wappert dapper een bannier. Dit is het teken dat hier een deelnemer van de Kunst10daagse Bronckhorst openhuis houdt.
Ik ben te gast bij Monique Wolbert een van de twee oprichters van de kunst10daagse.
In 2005 vond de aftrap plaats, deze week wordt de tiende editie gevierd met een ruim aanbod aan kunst, gemaakt door 78 kunstenaars en verdeeld over 61 locaties in de Achterhoekse gemeente Bronckhorst.

Monique Wolbert Hoofd met theeservies © keramiek Monique Wolbert © foto Wilma Lankhorst.
Hoofd met theeservies © keramiek Monique Wolbert © foto Wilma Lankhorst.

Kunst is allerlei uitingen

Het atelier van Monique heet Visual Arts, je ziet er meer dan schilderijen in een plat vlak. Monique is een veelzijdig kunstenaar die zich laat inspireren door muziek en de patronen in ons leven. Ze geeft het leven kleur met grote schilderijen, gekleurde schoenen, beelden in de tuin, stoelen, kastjes, grote en kleine plastieken en beschilderde muziekinstrumenten. Ze probeert steeds weer andere materialen en vormen uit. Wat alles verbindt is een fijn gekozen kleurgebruik. Naast het atelier kun je aan de Ruurloseweg 15/achter genieten van een prachtig aangelegde tuin, met waterpartijen en allerlei zitjes. Als je even uitrust op een bankje, zie je opeens een beeld tussen het groen. Zo ontwaar ik een hoofd met een klein theeserviesje als hoed, even verderop zie ik een kegelvorm beschilderd met lang gerekte vrouwenfiguren met een vogeltje op de punt. Vanuit het struikgewas kijken drie vrouwen me aan.

Mag ik ietsje dichterbij komen?

Monique zingt al jaren in een Jazz band. In het weekend treedt ze hier vaak mee op en door de week wordt er regelmatig geoefend. De teksten die ze zingt zijn een inspiratiebron voor het schilderen. Als ze werkt heeft ze ook altijd muziek aanstaan en dan hoort ze opeens een zin, die sterk tot de verbeelding spreekt. Het thema van de kunst10daagse expositie bij Monique is ‘hitchhike on your thoughts’ een regel uit een lied van de IJslandse zangeres Bjork. Via haar werk vraagt Monique zich af “Mag ik ietsje dichterbij komen, mag ik voelen wat u denkt, mag ik horen wat er knispert, leer me lachen om het leven”. Deze gedachten komen terug in een ijzeren hangkast met langgerekt schilderij.

Lijsten met herinneringen

In de diepe lijst is volop ruimte om zelf een klein persoonlijk presentje (bloem, steen of kaarsje)  bij het beeld te leggen. Monique nodigt je zo uit om zelf verder te gaan met haar kunstwerk. Bij het kastje hoort een gele koker met kijkgaatjes. Het doet me denken aan een kijkdoos die we vroeger op school wel eens maakten. De uitvoering in helder geel wekt de indruk dat je de zon naar binnenhaalt.

Monique Wolbert Een van de werken uit de serie Herenleed © Monique Wolbert
Een van de werken uit de serie Herenleed © Monique Wolbert
VA_6_Herenleed kastje
3D kunstwerk “I could bring my little gettoblaster” serie Herenleed © Monique Wolbert

Scattend ‘Herenleed’

De nieuwste serie schilderijen draagt de titel ‘Herenleed’. Het is de titel van een serie TV- en theaterprogramma’s (1971 tot 1997) waar haar vader altijd met heel veel plezier naar keek. Door onder deze titel werken te maken, haalt Monique met een warm gevoel vele mooie herinneringen op aan haar vader. Op een van de doeken zie ik twee ranke, witte stoelen met daar tussenin een tafel waarop een vaas staat met enkele oranje bloemen. Ik stel mezelf de vragen: Voor wie staan die stoelen klaar? Wie hebben er opgezeten? Welke dialoog zouden Armando (Man1) en Cherry Duyns (Man2) (bedenkers van Herenleed) hier hebben? Naast dit werk hangt een afbeelding van een enorme klankschaal.

Bij alle creaties uit deze serie horen teksten en (‘scattende’) geluidsfragmenten die Monique zelf maakt en opneemt. Als Jazz zangeres is Monique bekend met de techniek van het scatten (vocale improvisatie, het zingen van woorden zonder betekenis). Streling van oog en oor gaan bij  de serie ‘Herenleed’ hand in hand.

VA_7_samen met buren
Vaas en deel schilderij van Monnique Wolbert. de kussens op de grond zijn van Puur Natuur

De buren … Puur Natuur

‘Puur Natuur’ is de naam van de Hengelose werk- en dagbesteding van de Stichting Philadelphia. Hun atelier en winkel staat bijna naast Visual Arts. Voor Monique zijn de mensen van Puur Natuur, de beste buren die ze zich kan wensen. Vol overgave werken mensen met een arbeidshandicap aan de mooiste creatieve creaties. Ze hebben net een periode textielschilderen afgesloten met als resultaat een grote collectie beschilderde kussens. In de beeldentuin van Visual Arts zie ik ze overal liggen, alle exemplaren zijn uniek in hun soort. In het knusse theehuis zie ik een tafel gedekt met een waanzinnig uitbundig kleed. Ik word zo blij van deze kakofonie van kleuren en de mooie primitieve vormen. Zal ik met dit kleed zelf eens cadeau doen?  En ja, voor die twee kussens vind ik ook vast wel ergens een fijne stoel.

Heb je voor straks nog een origineel cadeau nodig voor een eindexamenkandidaat, is je zus of vriendin binnenkort jarig, of vind je net als ik dat je zelf ook wel een presentje verdient, kijk op de Facebook pagina van Puur Natuur of volg ze op Twitter @philadelphiaNL

boekje_Kunst10D 2 euroKunst10daagse Bronckhorst

nog te zien tot zondag 1 juni 2014

VA_1_groep

Wie heeft er een tip?

Als ik een groepje enthousiaste amateurschilders die ik bij Visual Arts ontmoet, om een tip vraag, zijn de dames het snel eens. Ga naar het atelier van Jos Heerink aan de Neuzendijk (5) in Velswijk (Zelhem). Jos maakt keramiek volgens de methode van het RAKU-stoken. Keramiek wordt gecombineerd met andere natuurlijke voorwerpen, zoals hout. De dames raken er niet over uitgepraat. Ik zet een kruisje op de routekaart.

© op alle kunstuitingen Monique Wolbert.
Alle foto's zijn gemaakt door Wilma Lankhorst

VA_2_pianoEen moment voor reflectie
Het leven is een zoektocht
naar patronen in je werk,
je eigen karakter,
je relaties

Hoe die patronen te doorbreken,
de accenten te verschuiven,
kan ik grenzen verleggen zonder anderen te hinderen

Niet altijd zwaar,
vaak met een lach,
van een groot verlangen
naar wat?
naar wie?

Soms vind je zomaar iets
in een gebaar, een zin
in een lied dat je ontroert

Niet altijd zwaar,
vaak met een lach,
in een spiegelende zelfspot of de grijns van roddel
en leedvermaak

Al worstelend, zoekend, zwevend
in mijn schilderwerk en muziek
onthult zich een herkenning,
die ik met u delen wil

Monique Wolbert