Karel de Grote – deel 2Vorige week hebben we kennis gemaakt met Karel de Grote. We hebben hem gevolgd van 742 tot 800 na Christus.
In de kerstnacht 800 pakken we de draad weer op. Karel is in Rome en wordt door Paus Leo III verrast.
Lees verder Het verhaal van Keizer Karel de Grote – deel 2
Oktober is de maand van de geschiedenis. Daarom volgen we de komende vier weken de sporen van Karel de Grote. We herdenken dit jaar hij 1200 geleden op 28 januari 814 in Aken is overleden. Op allerlei locaties in Europa wordt hij dit jaar herdacht. Zo heeft Nijmegen een Karel de Grote ‘look- a-like’, die optreedt bij speciale herdenkingen.
Vóór we verschillende plaatsen bezoeken, gaan we eerst op zoek naar het verhaal achter de man. Wie was Karel de Grote en wat heeft hij voor Europa betekend? Deze post heeft het karakter van een beknopte geschiedenisles en dient als inleiding op de verschillede locaties die wij hierna in Nederland en Duitsland bezoeken. Vandaag deel 1 van de kennismaking, volgende week deel 2 en daarna gaan we naar Ingelheim, Aken en tot slot richten we ons op dé Karelstad van Nederland: Nijmegen. Lees verder Karel de Grote – deel 1
Nijmegen heeft er een nieuwe stadswandeling bij: Brandhaarden Bevrijding september 1944. Het eerste exemplaar werd vrijdagmiddag door Bregje Jaspers in het Valkhof Museum aangeboden aan de Nijmeegse wethouder van cultuurhistorie, de heer Ben van Hees.
Lees verder Langs brandhaarden bevrijding Nijmegen
Het is ‘showtime’ in het rozendorp Lottum (Noord-Limburg). Eens in de twee jaar wordt hier een groot en kleurrijk rozenfestival gehouden. Het hele dorp doet mee. Straten worden versierd, een indrukwekkende bloemenzee trekt weer eens een volle kerk, Bon Jovi, Bette Midler, Seal en de Rolling Stones laten van zich horen. Op de bruiloft van boer zoek vrouw komen duizenden liefhebbers af. Tot morgen kun je er nog bij zijn op het Rozenfestival 2014. Daarna kun je zelf de 35 km. lange rozenroute op de fiets verkennen.
Lees verder Rozen stelen de show in Limburgse Lottum
Rijn en Waal stromen deze zomer de uiterwaarden van de Gelderse Poort vol met poëzie. Niet alleen het water stroomt, ook woordspelingen en verzen kabbelen voorbij. De reis van het woord zet zich voort in je hoofd als je van het ene naar het andere vers fietst. Samen met mijn leesclub vriendinnen pak ik waterfles en fiets, ons doel vandaag is Kekerdom en veel poëzie inspiratie.
Lees verder Nederlandse rivieren vol poëzie
Het worden een paar groene dagen, ons verblijf in Frankfurt. Als gastheer Tom ons welkom heet in zijn airbnb aan de Sandweg, vertelt hij dat Frankfurt de meest groene stad van Duitsland is. Hij vouwt de kaart voor ons open en wijst de verschillende stadsparken aan. Dat spreekt ons wel aan. We pakken onze fietsen en sturen richting de Main. Als we de Sandweg uitrijden, fietsen we zo het eerste park in. Wanneer we ’s avonds de dag afsluiten aan de Berger Weg met een echt Frankfurter maaltijd stroomt de groene saus rijkelijk over ons bord. Ga je mee op ons groene avontuur?
Lees verder Genieten in een groen Frankfurt
Vanavond (26 juni 2014) komen de Europese regeringsleiders bijeen in het Belgische Ieper om de start van de Eerste Wereldoorlog te herdenken. Als wij aan deze strijd denken, is de veel gehoorde uitspraak: ‘wij waren neutraal’. Door deze keuze heeft het onderwerp geen serieuze kans gemaakt om onderdeel te worden van onze geschiedenislessen. Als we er met vrienden over praten, weet bijna niemand iets zinnigs te zeggen, simpelweg omdat we er te weinig van weten.
Ondanks onze neutrale houding kwamen we tijdens een verblijf in de Achterhoek drie wetenswaardigheden op het spoor. Zo vonden we in Winterswijk een zeldzaam herdenkingsmonument van WO1, bezochten we op de grens van Beek en Elten de enige Duitse loopgraag van ons land, en gaf mijn tante me een foto van opa Willem als militair in WO1. Het bezoek aan de Achterhoek is de opmars naar een langer en uitgebreider bezoek aan de Vlaamse Westhoek. Maar we zeggen eerst A!
WO1 monument in Winterwijk
We komen er bij toeval langs. We zijn op weg naar het NS station in Winterwijk om een OV-fiets te huren. Net voor het station staat een gedenkteken dat onze aandacht trekt. Op de steen staat: ‘Nederland neutraal 1914-1918’. Dat is bekend. Het aangrenzende informatiepaneel geeft meer informatie. Dit monument is in 1923 onthuld op initiatief van Winterswijk Belang, de voorloper van de huidige VVV. We lezen verder: Een monument ter herinnering aan de Grote Oorlog in ons land is zeer zeldzaam. Het oorspronkelijke monument was opgebouwd uit rode baksteen en voorzien van een fontein die in eerste instantie niet was aangesloten op het waternet. In 1926 beleefde Winterswijk een primeur, de fontein werd toen aangesloten op de plaatselijke watertoren waardoor ze werd aangesloten op het waterleidingnet. Hierna spoot ze alleen water bij bijzondere gelegenheden. Na de Tweede Wereldoorlog is het monument in de vergetelheid geraakt en lange tijd als bloembak gebruikt. In de periode tussen 2009 en 2012 is dit herdenkingspunt volledig gerestaureerd en in ere hersteld, inclusief een werkende fontein.
Loopgraven uit WO1 in Achterhoek
Later op een terras in Aalten lezen we in het tijdschrift ‘Goed uit in de Achterhoek’ dat in het Bergherbos (Montferland) een deel van een loopgravenstelsel uit de Eerste Wereldoorlog opnieuw is ingericht. Het verhaal gaat dat de Duitsers in 1917 dit verdedigingswerk in het veel betwiste grensgebied rondom de Elterberg hebben aangelegd. Zij vreesden dat het neutrale Nederland zich alsnog bij de geallieerden zou kunnen aansluiten. Om een eventuele aanval over Nederlands grondgebied af te kunnen weren, bouwden onze oosterburen in het Bergherbos 84 bunkers en werd over een afstand van een ruime kilometer een loopgravenstelsel aangelegd. De loopgraven werden ontdekt tijdens een onderzoek naar de glooiingen in het natuurgebied. Natuurmonument beheert het bos en heeft opdracht gegeven om ze te restaureren. 50 Meter is nu uitgegraven en deels gereconstrueerd, ze liggen klaar voor je verkenning.
De behulpzame wandelaar
Als we een dag later gaan wandelen in het Montferland hebben we het tijdschrift bij ons. In het bewuste artikel staat dat wandelpaden langs de reconstructie leiden. We parkeren onze auto in Beek bij uitspanning ’t Peeske en bekijken de wandelkaart. We hebben de keuze uit een blauwe, rode, paarse en de ‘Nordic walking’ route. Nergens staat een verwijzing naar de door ons gezochte oorlogslinie. We spreken wandelaars aan die de langste route hebben gelopen, zij hebben niets gezien op deze tocht. Omdat de blauwe route voor een groot deel samenvalt met de rode kiezen wij voor de meest afwijkende optie: de paarse route. Na ruim een uur zijn we terug bij het uitgangspunt, de linie ligt ook niet op dit traject.
Zullen we toch de blauwe nog even proberen? Al lopend, spreek ik een wandelaar aan. Hij woont in dit gebied en weet wat wij zoeken. Hij is erg enthousiast over de recente reconstructie en vertelt ook over de ijzeren grenspaal met een handgranaat erop. Ja, hij kan ons wel vertellen hoe we er bij kunnen komen, nee niet via deze blauwe route. Wij blij, terug naar de auto en we rijden vanuit Beek naar Elten. Op de grens ligt een druk bezocht benzinestation. Daar parkeren we onze auto in de hoek van de parkeerplaats Vanaf deze plek lopen we het bos in, na 200 meter zien we de loopgraaf aan onze rechterhand.
Op patrouille
De reconstructie is nog kakel vers. De ijzeren paal met de handgranaat (kunstwerk van gevonden ijzer in dit gebied) staat er wel. Van het informatiebord staat er alleen het omhulsel. Het informatieve deel ontbreekt nog. De 50 meter loopgraaf is met behulp van palen en planken opnieuw ingericht. We staan oog in oog met een deel van het enige Duitse loopgraafstelsel in ons land uit de Eerste Wereldoorlog. Als je over de richel loopt en over de rand van de loopgraaf kijkt, kun je met de lens van de fototoestel hetzelfde beeld vangen dat de soldaten in 1917 hadden: vanuit de bosrand kijk je vrij over het lager gelegen weiland. We lopen door de loopgraaf en pakken daarna nog een stuk van het niet herstelde stelsel mee. Als wij ‘patrouille lopen’ is rustig en vredig in het bos. De vogels fluiten en de droge bladeren knisperen onder onze wandelschoenen.
Oorlogslinie WO1 – Bergherbos – Montferland
Startpunt bij parkeerplaats benzinestation grens Elten op weg naar Beek (Montferland)
Via de site van Omroep Gelderland kun je zien hoe de restauratiewerkzaamheden zijn verlopen.
Meer weten over WO1?
NTR-NPS heeft (van 5 april tot 7 juni jl.) de documentaire ‘de dagboeken ’14- ‘18’ uitgezonden. Tot 7 juli a.s. kun je via programma gemist nog enkele afleveringen terugkijken. Klik hier om een aantal bijzondere verhalen te lezen zoals: Wie was Mata Hari, en wat deed Anthony Fokker in de Eerste Wereldoorlog?
Mijn schoonmoeder vertelde ons dat er tussen 1914 en 1918 ruim 1 miljoen Belgische evacues in ons land verbleven. Een deel van onze zuiderburen woonden tijdelijk in de Brabantse Peel o.a. in het geboortehuis van schoonmama in Westerbeek.
’s Avonds bij de koffie en krentewegge laat mijn tante me de foto van opa Willem (1893-1960) in uniform zien.
“Wist je dat niet dat opa Willem tijdens WO1 in het leger diende”, vraagt de tante.
Nee, dit stukje familiegeschiedenis is nieuw voor me.
En zo komen we tot de ontdekking dat zowel Martin als ik in de familie lijntjes hebben met WO1. En nu op naar de Vlaamse Westhoek, op naar Ieper en Diksmuide, op naar de Vlaamse Velden.
Wil je meer weten over de Last Post ceremonie in Ieper, lees dan hier verder.
Er zijn veel manieren om een stad te leren kennen. Je kunt een reisgids kopen, of een avond Googlen, blogs lezen, de site van de VVV bekijken of met vrienden praten. Wij doen het anders: we hebben een airbnb geboekt en vragen onze verhuurder om tips en raad. Daarnaast gaan we een dag op stap met een inwoner van de stad die ons de leukste adresjes in haar buurt laten zien en proeven. We gaan de wijk Nordend in Frankfurt verkennen met Mika en Eileen.
Via een app lezen we waar we Mika & Eileen treffen. Vanuit onze airbnb aan de Sandweg fietsen we via de Kantstrasse, kruisen de Berger Strasse en even verderop de Friendberger Anlage. Via de Scheffelstrasse komen we op Eckerheimer Landstrasse en U-bahn Musterschule. Onze ‘gidsen’ voor vandaag staan al op ons te wachten. Ze schieten spontaan in de lach als ze de twee Hollanders op fietsen aan zien komen. “ik had het kunnen weten”, zegt Eileen.
Ideaal om te fietsen
Frankfurt leent zich prima voor een verkenning per fiets. Op bijna alle wegen, inclusief op eenrichtingswegen voor auto, mag je met je fietsen van beide rijrichtingen gebruik maken. We merken als snel dat de gemiddelde automobilist in Frankfurt gewend is aan fietsers op de weg. Voor ons Nijmegenaren is Frankfurt een relatief grote stad. Met de fiets kunnen we toch vrij snel van de ene kant van de stad naar de andere kant. En als je gebruik maakt van de route door de ‘Anlagen’ rondom de ‘Altstadt’ fiets je bijna constant in het groen.
Heeft u ook worteltjestaart?We hebben Eileen gevraagd wat haar favoriete koffietentje en zo zitten we even later bij de ‘Kaffeemacherei’. De sfeer in het kleine establishment doet me denken aan de ongedwongen sfeer in de koffiehuizen die ik me herinner van mijn rondreizen door Nieuw-Zeeland. Barirsto Martin verstaat zijn vak en schenkt een heerlijke cappuccino met voor iedereen een verschillende ‘arte latte’ creatie. We hebben licht ontbeten zodat er ruimte is voor de eerste taarttest. Als het even kan kiezen we voor zo’n test uit kaastaart of worteltjestaart. Martin heeft beide soorten versgebakken in de vitrine staan. We gaan vandaag voor de wortel-walnoten-taart. Zo lekker hebben we hem nog nooit gehad. Probeer het zelf als je durft.
Gesterkt gaan we op pad en even later lopen we langs het Strandcafé aan de Koselstrasse 46. In dit establishment heeft Joschka Fischer eind jaren zestig van de vorige eeuw de eerste groene partij (Die Grünen) van Duitsland opgericht. Het terras zit vol ontbijtende gasten.
Wij vervolgen onze tour en worden door Eileen geattendeerd op haar favoriete ijslokaal ‘Eis Christina’. De Italiaanse familie van Corrado Spadotto zit hier al sinds 1974 en op warme dagen staan er rijen van tientallen meters voor de counter, aldus Eileen. Spadotto voert naast vele klassiekers zoals de smaken citroen, walnoot en stracciatella, verassende combinaties als chocolade met chilli, limoen met basilicum en pannachotta.
Onze host had het al gezegd, ‘Frankfurt is de groenste stad van Duitsland’. Ook Eileen is enthousiast over de vele groene opties in de stad. Een van haar geheimtips is het ‘Adolph von Holzhauser Park’. Het is en relatief klein park met aan de ene kant een klein waterslot (wordt nu gerestaureerd) en aan de andere kant een parkterras met ligstoelen en ze o.a. Bionade serveren terwijl jij heerlijk lang uit gaat in een fijn ligstoel. We zien joggende en wandelende mensen, gasten die yoga- oefeningen doen in het groen en er is een speeltuin waar volop gebruik van wordt gemaakt. We lopen door, via de Hamman- en Wolfgang Strasse komen we op de Oeder Weg. Winkelliefhebbers kunnen hier hun hart ophalen.
Op de Oeder Weg vind je exclusieve hoeden bij Susanne Bänfer Hutcouture (nr. 25), inspirerende mode bij Lika Schmodsien (nr. 44), de nieuwste lingerie bij Petit Boudoir, positie- en kinderkleding bij Mama & Co (nr. 31). Met een beetje mazzel vind je je lievelingsschoenen bij Nordenglück (nr. 75) en zie je een leuk cadeau of souvenir bij ‘Kleiner Salon’ op nummer 87. Dan zie ik opeens een soort een mini-bibliotheek de ‘Ofener Buchenschrank’. Een stoere ijzeren kast met glazendeur vol boeken. Iedereen kan hier gratis een boek lenen en een overtollig boek retour aanbieden.
Bij bakkerij ‘Zeit für Brot’ (nr. 15) worden we door de heerlijke bakgeuren naar binnengelokt. Er is geen ontkomen aan, we gaan ons te buiten aan een heerlijk ‘Snecken’ een stuk kaneel-appel-koek in de vorm van een slakkenhuis. Eileen kiest voor de variant kaneel-chocolade. Daarna nemen we afscheid van onze gidsen en fietsen wij de Oeder Weg uit om nog een glaasje te drinken bij ‘Good times for good people’ op het plein bij U-bahn station Eschenheimer Tor. Van hier uit fietsen we via de ‘Anlagen’ terug naar de Sandweg.
Meer weten over Frankfurt? Klik hier.
© tekst en foto's Wilma Lankhorst.
Onze oren spitsen zich, horen we een doedelzak?
Hoe kan dat op dit vroege uur op dit stukje Franse kust?
Waar is de speler?
We zien boven het graanveld een kop van een bunker. Als we doorlopen zien we er daarna nog een. We hebben een week in Normandië doorgebracht om de stranden van D-Day, de vele musea en de erevelden te bezoeken. Een week terug in de tijd, om meer te leren over de helden van toen. Aan hen hebben we onze vrijheid te danken en dat is een groot goed.
Lees verder D-Day in het Franse Arromanches
Aan de Ruurloseweg 15 in Hengelo (Gld) wappert dapper een bannier. Dit is het teken dat hier een deelnemer van de Kunst10daagse Bronckhorst openhuis houdt.
Ik ben te gast bij Monique Wolbert een van de twee oprichters van de kunst10daagse.
In 2005 vond de aftrap plaats, deze week wordt de tiende editie gevierd met een ruim aanbod aan kunst, gemaakt door 78 kunstenaars en verdeeld over 61 locaties in de Achterhoekse gemeente Bronckhorst.
Lees verder Monique Wolbert zingende schilder