In de Vlaamse Westhoek ligt bij het plaatsje Vladslo een Duitse begraafplaats. Deze plek is wereldberoemd geworden door het beeld van ‘het treurende ouderpaar’. Wat begon als een persoonlijke zoektocht om het verlies van een zoon een plek te geven, monde uit in de creatie van een nationaal symbool. Käthe Kollwitz had 18 jaar nodig, dezelfde tijd als haar zoon op deze planeet leefde om zijn verlies een waardige vorm te geven. Nu trekt deze beeldengroep jaarlijks duizenden bezoekers naar de Vlaamse Westhoek. Ouders die troost zoeken bij het verlies van een kind, of familieleden die rouwen om een geliefde die in de oorlog is omgekomen. Een bewonderaar van Kollwitz liet na zijn dood zijn collectie schetsen, een oude brouwerij, geld en plannen na voor een expositie over haar werk. Het Gemeentebestuur van Koekelare zag de potentie en gaf opdracht tot de realisatie van de Käthe Kollwitz Toren in de oude brouwerij in het hart van de stad.
’t Zal me worst zijn! Dit is uitspraak die je hoort als iemand het niets interesseert wat je doet of zegt. In het Currywurst Museum in Berlijn is worst een serieuze zaak. Hier maak je kennis met Herta Heuwer de ontdekker, beter gezegd het creatieve, culinaire brein achter de ontwikkeling van deze in Duitsland zo populaire ontbijt-, lunch- diner- en snackworst. Onze oosterburen snacken ruim 800 miljoen curryworsten per jaar, 70 miljoen daarvan worden in Berlijn geconsumeerd! De curry worst is hier een echt kulticoon en wordt gevierd als een worst met kult karakter. In 2005 kreeg Berlijn fan, conservator en initiatiefnemer Martin Löwer het idee om een Duits curry worst museum op te zetten. Het duurde tot 2009 vóór hij de museumdeur open kon zetten. Nu begroet hij per jaar duizenden fans, die hier hun kennis van de curry worst komen bijspijkeren. Dit is het eerste en enige curryworstmuseum ter wereld. Dat zal je misschien worst zijn, maar dan mis je toch een paar leuke momenten in Berlijn. Het museum heeft een aantal internationale prijzen gewonnen zoals in 2009 het ‘zilveren penseel’ in het kader van de One Show Design Award in New York en een zilveren medaille voor de categorie ‘Communicatie en duurzaam ontwerp”. Heb ik je belangstelling nu te pakken? Nog niet? Dan speel ik mijn laatste troef: aan het einde van de belevingstour krijg je een beker met een heerlijk stukje curry worst met een saus naar keuze. Dat sla je toch niet af?
Dat het leven goed is in het Brabantse land weten we van de Havenzangers. Ook Guus Meeuwis zingt vol gloed over ‘het land waar ons moeder ons groot heeft gebracht’. In het vernieuwde Noordbrabants Museum in Den Bosch hebben ze een speciale afdeling gemaakt met als thema ‘Ontdek het verhaal van Brabant’. In deze multimediale presentatie krijg je een uitgebreid beeld van de geschiedenis van het zuidelijke deel van ons land. Op de grond ligt een grote provinciekaart. Als je met je beide voeten op een plaatsnaam gaat staan, ontvouwt de geschiedenis zich als vanzelf. Naast kerkelijk zilver, industriële producten als sigaren, schoenen, bier, wollen dekens en Daffodils maak je kennis met Van Gogh en enkele navolgers van die andere beroemde Brabantse, zeg gerust Bossche kunstenaar: Jheronimus Bosch. Luisterpalen en video’s nemen je mee in het land van Brabants Bond. Wat weet jij van Brabant?
Het jaarlijkse carnaval staat weer voor de deur. Bij de een kriebelt het al maanden. Hij is al weken in de weer voor de beste vermomming, of bouwt met de buurt aan een praalwagen met een ludieke boodschap. De ander weet niet hoe ver hij weg kan komen van dit volksfeest. Pas op dat je niet een weekend Athene boekt, want daar wordt carnaval ook gevierd en wordt er volop met opblaasbare knuppels naar je geslagen. En weer een andere groep, zit comfortabel voor de televisie en kijkt en viert op een afstandje mee. Er is nog een ander alternatief: het Gemintemuzejum (carnavalsmuseum ) in Oeteldonk. Hier vertellen vrijwilligers over de geschiedenis van Vastenavond en zie je het feest door de eeuwen heen aan je voorbij trekken. Het enthousiasme van mijn gids is zo aanstekelijk, dat alleen de tap aan het einde van de lange tocht ontbreekt in dit vrolijke onderkomen.
Luchtopname van Zwolle met dank aan Jan Tuijp van Volendammer.net
Als je Zwolle vanuit de lucht bekijkt, is het hart van de stad een prachtige ster. Een vorm die zijn oorsprong vindt in de functie als voormalige handels- en vestigingstad. Zwolle is een van de negen Nederlandse Hanzesteden die zijn verbonden door de IJssel. In één van de negen punten in dit sterpatroon ligt het Paleis aan de Blijmarkt. Ooit werd hier rechtgesproken, nu is het een van de twee locaties van Museum de Fundatie. Lees verder Museum de Fundatie Zwolle→
Onze oren spitsen zich, horen we een doedelzak? Hoe kan dat op dit vroege uur op dit stukje Franse kust? Waar is de speler? We zien boven het graanveld een kop van een bunker. Als we doorlopen zien we er daarna nog een. We hebben een week in Normandië doorgebracht om de stranden van D-Day, de vele musea en de erevelden te bezoeken. Een week terug in de tijd, om meer te leren over de helden van toen. Aan hen hebben we onze vrijheid te danken en dat is een groot goed.
De bevrijdingsbeer staat voor het Alliiertenmuseum in Berlijn
Je moet er even voor met de U- en S-Bahn maar dan krijg je ook wat. In een bioscoop in het voormalige Amerikaanse deel van ‘West Berlijn’ is het Alliiertenmuseum ondergebracht. Een bezoek aan dit museum is goed te combineren met een kennismaking aan de voorstad Potsdam en het bekende Slot Sanssouci. In het Alliiertenmuseum geen glitter en glamour, wel een mooie collectie met verhalen en herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog en de situatie er na: Berlijn de gedeelde stad met een luchtbrugverbinding. Dit is deel een in het vierluik, musea in hetspoor van onze bevrijders.
Verdeling van Berlijn in 4 zones, in 1961 kwam werd de Berlijnse Muur opgetrokken
Gedeelde stad We schrijven 8 mei 1945. De Tweede Wereldoorlog is nu ook voor de inwoners van Berlijn tot een eind gekomen. Dat wil niet zeggen dat de stad zich bevrijd voelde. De stad wordt opgedeeld in vier zones een Franse, een Britse een Amerikaanse en een Russisch zone. De geschiedenis van het westelijk deel van de stad staat bol van onzekerheden en drama’s waarin Amerikaanse, Britse en Franse troepen de hoofdrol spelen. In 1945 marcheerden deze geallieerde troepen de stad in om er pas in 1994 weer te vertrekken.
De Amerikaanse filmzaal doet nu dienst als museumruimte in Berlijn
Luchtbrug naar Berlijn Het museum heeft een vaste collectie aangevuld met tijdelijke exposities. We ontdekten het eerste deel van de vaste collectie in het achterste gedeelte van de voormalige Amerikaanse bioscoop ‘The Outpost’. Toen we aankwamen lopen, hadden we het idee dat de film zo zou beginnen. De buitenkant van de bioscoop is mooi bewaard gebleven. Op de verhoging waar vroeger het witte doek hing, staat nu een deel van de vaste expositie. Hier maken we kennis met het Berlijn van de jaren 1945 tot 1950. Hier komen thema’s aan bod als de overwinning van de geallieerden, het einde van de Tweede Wereldoorlog, de eerste vijf jaar van de internationale bezetting en het vernieuwde proces naar democratisering. Centraal in dit deel staat de Luchtbrug naar Berlijn tijdens de blokkade van de Russen in 1948-1949.
Bibliotheek van Nicholson Voor het tweede deel van de vaste collectie moeten we buitenom naar de voormalige bibliotheek van de Amerikaanse Majoor Arthur D. Nicholson Jr. de zogenaamde ‘Nicholson-Gedenkbibliothek’. De toenmalige Amerikaanse bewoners van stad hadden keuze uit ruim 25.000 titels.
Hier gaan we verder met de verkenning van het tweede deel van de vaste collectie. De korte films die worden vertoond, geven een goed beeld van de tijdsgeest en de speciale problematiek en uitdagingen in de gedeelde stad. Een nagebouwde schuilkelder geeft je een idee hoe de bewoners op een gepakt zaten als het luchtalarm afging.
Het originele controlehuisje van Checkpoint Charlie staat nu in het Alliiertenmuseum
Check Point Charlie Naast de oude bioscoop en de bibliotheek staan op het museumterrein een oude Hastings TG 503, het controlehuisje van een van de meest bekende plekken in gedeeld Berlijn: Check Point Charlie (CPC), een oude wachttoren en enkele delen van de Muur. Voor spoorliefhebbers is er ook een restauratiewagon van een trein voor Franse militairen.
DDR-wachttoren kijken ver over de Muur Alliiertenmuseum Berlijn
Amerikaanse disco In de entreehal van de bioscoop worden jaarlijks tijdelijke exposities gehouden. Vorig jaar hebben we een expositie gezien over Duitse Joden in dienst van de geallieerden. Op dit moment is hier de expo ‘Van G.I. Blues tot G.I. Disco’. De Amerikaanse (Ami) clubs werden G.I.’s genoemd. Een voorbeeld hiervan is ‘de Starlight Club’. Deze clubs verwelkomden graag internationale vrouwen.
Foto met dank aan Alliiertenmuseum Berlijn – Van G.I. Blues tot G.I. Disco
We leren hier hoe de Amerikanen die in Berlijn gelegerd waren met hun muziek de jongere Duitse inwoners beïnvloeden. De beïnvloeding ging verder dan alleen de muziek, ook de manier van leven werd massaal gekopieerd. Voor het samenstellen van deze expositie werkte het Alliiertenmusem samen met het Berlijnse duo G.I. Disco en Karsten Grossmann.
Ook al is het muziekgeschiedenis van ver voor ons geboortejaar, de muziek swingt er niet minder om. Leuk om zo door een museum te gaan.
Alliiertenmuseum dinsdag t/m zondag van 10.00 tot 18.00 uur
gratis toegang U-Bahn: U3 – station Oskar-Helene-Heim Bus: lijnen 115 en X83
Enkele reistips
Overweeg bij je reisopties naar Berlijn ook eens de trein. Wij reden in vijf uur van station Deventer naar Berlijn Haubtbahnhof (Hbf). Heerlijk ontspannen en geen gedoe met eventueel extra (lees over) bagage.
Voor het vervoer in Berlijn is de ‘Berlin Welcome card’ een ideale reisgenoot. 2,3 of 5 dagen gratis openbaar vervoer en kortingen op ruim 200 attracties. 2 Dagen v.a. € 18,50 online te bestellen o.a. bij de ANWB
In ons land kennen we dat niet, een museum waarvan de collectie puur bestaat uit portretten. In Londen is dat wel het geval. Daar kun je naar de National Portrait Gallery. De basis collectie, ruim 1000 werken, is gratis te zien. Je vindt er portretten in allerlei vormen. Van schilderij tot marmeren of bronzen buste, in medaillon vorm, als foto of in hout uitgesneden. Dit alles wordt aangevuld met de zogenaamde ‘Digital Gallery’ die 108,000 werken telt. Weer of geen weer, ik kan je de National Portrait Gallery van harte aanbevelen.
Het koekoeksjong van Koekelare
