Pas op voor de Bremer Stadsmuzikanten

Wie zijn de Stadsmuzikanten?

Wat krijg je als je een ezel, een hond, een kat en een haan op elkaar zet?
Inderdaad een beestentoren van Pisa met veel lawaai!
De rovers in het sprookje van de Gebroeders Grimm schrokken zo van de herrie en de streken van dit ongewone kwartet dat ze haastig de benen namen. En de haan, de kat, de hond en de ezel, kraaiend, miauwend, blaffend en balkend achterlatend. De dieren bundelden hun krachten èn hun streken, reisden naar Bremen en maakten er samen het beste van. Als je een dosis geluk nodig hebt, pak dan de beide voorpoten van de ezel stevig beet. Dat is wat ik in de afgelopen drie dagen hele schoolklassen, verliefde stelletjes en families heb zien doen. Maar wie kent het verhaal nog van de Bremer Stadsmuzikanten? Ik wist het niet meer en ging op zoek in Bremen.

Vier afgedankte oudjes

Even de gedachten opfrissen: een oude ezel is door het jarenlang dagelijks zware meelzakken naar de molen dragen, te moe om zijn werk nog te kunnen doen. Vóór zijn meester de kans krijgt een streek met hem uit te halen, loopt de ezel weg. Hij wordt stadsmuzikant in Bremen, zo heeft hij zelf spontaan bedacht. Op weg naar de stad komt hij een afgedankte jachthond tegen, even later een bejaarde kat die met de verdrinkingsdood is bedreigd en tot slot een luid kraaiende haan die om aandacht vraagt. Alle dieren zijn door hun baasjes aan de dijk gezet en met de dood bedreigd. De ezel nodigt hen allemaal uit om mee te gaan naar Bremen om daar stadsmuzikant te worden. En dan wordt het donker en worden de reisgezellen moe. Ze zoeken een plek voor de nacht. De haan ziet vanuit de top van een boom in de verte een lichtje branden. Ze gaan erop af, misschien kunnen ze daar slapen en wat eten? Ze komen bij een rovershol, de ezel, de grootste van het stel, kan nog net door het raampje kijken en vertelt zijn makkers over een rijk gevulde tafel.

Vier op een rij

Hoe verjaag je gevaarlijk, hongerige rovers zodat je zelf aan tafel kunt gaan zitten? Tom Poes verzin een list! Door de jaren wijs geworden, besluiten ze om samen te werken. De dieren bouwen met hun lijven een toren waarbij de hond op de rug van de ezel gaat staan, de kat op de hond en haan zet zijn poten in de vacht van de kat. Toen de toren klaar was, schreeuwde elk dier er flink op los en vielen ze met zijn allen door het raam. De rovers schrokken en vertrokken, kwamen later nog eens terug maar werden weer verjaagd. De vieren oudjes beviel het goed in het rovershol en leefden er nog lang en gelukkig. Zijn de stadsmuzikanten dan wel ooit in Bremen geweest, vraag ik me af. Stadsgids Erich weet het zeker hij neemt ons mee naar het Marktplein en gooit een muntje in een putdeksel. Dan begint er een haan te kraaien, als hij er nog een muntje bijgooit, miauwt de kat. Aangespoord door dit tafereel gooien nog twee mensen een muntje in de gleuf van de deksel. Een hond blaft en tot slot balkt de ezel. Volgens onze gids is hiermee het bewijs overduidelijk geleverd. Het verhaal gaat dat het Stadsbestuur van Bremen jaarlijks ruim € 15.000, = aan donaties uit deze put haalt. Dit geld wordt verdeeld onder enkele goede doelen in de stad.

Bremer beestenboel

Je vraagt je misschien af of zo’n sprookje anno 2015 de mensen nog weet te raken?
Met hun wereldberoemde koopmansgeest weten de Bremenaren hun bezoekers steeds weer te verrassen met nieuwe creaties van de vier. Van houten speelgoed, tot knuffeltoren, van buttons tot koelkastmagneet, van koekjes tot bakvorm, van ansichtkaart tot poster, van koffiemok tot koekjestrommel, van chocolade van Hachez tot mousserende wijn, van stropdas tot slabbertje en T-shirts in dag- en nachtuitvoering. Ga zo maar door. Je komt de afbeeldingen van dit kwartet overal tegen: op auto’s, op bussen en op gevels, in het logo van de VVV, op caps en op sokken. Trek de laatst genoemde aan en maak je snel uit de voeten om je te bevrijden van deze Bremer beestenboel. Veel plezier in Bremen.

Wilma Lankhorst met de trein naar Bremen, op weg naar de expositie Emile Bernard, aan de pols van de modernen.

Na en dag in de ban van de Bremer Stadsmuzikanten is het goed relaxen in een schuimbad in het Radisson Blu

© tekst en foto’s Wilma Lankhorst