Dit jaar stel ik je iedere derde woensdag van de maand een vrouwelijke kunstenaar aan je voor. Aan de hand van 7 vragen, maak je kennis met bekende en (misschien wat) minder bekende artiesten. In deel zeven stel ik je voor aan kunstschilder Marjolijn Rigtering uit Millingen aan de Rijn.
Vogelgevecht in rietkraag ©Marjolijn Rigtering
Waar liggen je wortels en hoe zou je het gezin willen omschrijven waarin je opgroeide?
Marjolijn Rigtering: Ik ben geboren op 13 juni 1945 in het Brabantse Son en Breugel. De wereld was toen in de overgang van oorlog naar vrede. Ik ben de oudste van de vijf kinderen. Mijn ouders waren creatief en hadden belangstelling voor kunst, muziek en literatuur. Mijn moeder stimuleerde ons om samen naar de radio te luisteren wanneer Pierre Jansen een schilderij besprak. Ze speelde ook piano en had een mooie zangstem (alt-soliste). Vader was belastingambtenaar. In ons huis lagen altijd schetsboeken, potloden en krijtjes om zelf in te tekenen. Vooral mijn vader kon goed tekenen en stimuleerde mij om dat ook te doen.
Rond mijn 11e en 12e jaar begon ik verhalen en toneelstukjes te schrijven. Mijn eerste echte schilderkist won ik bij een declamatiewedstrijd toen ik 12 jaar was. Als kind ondernam en durfde ik van alles, was inventief, spontaan en gedreven, maar soms was ik opeens ook erg verlegen.
Kun je iets vertellen over je artistieke vorming? Heb je een kunstopleiding gevolgd?
Na de HBS ben ik in 1963 naar de Academie voor Beeldende Kunsten (Tilburg) gegaan. Daar kreeg ik o.a. les van Nico Molenkamp en Joop Liesker, die ik beiden zeer bewonderde. Na het eindexamen gaf ik tekenles aan de docentenopleiding van Ben van Pinxsteren in Weurt. Van 1973 tot 2003 was ik docente aan het Stedelijk Centrum voor Kunst en Cultuur te Nijmegen, beter bekend als “De Lindenberg”. Daar gaf ik met heel veel plezier lessen in textiele werkvormen, tekenen/schilderen en kunstgeschiedenis. Acht jaar was ik deelgenoot van het kunstenaarscollectief “Hollandsche Spoorweg” (1976-1984). In 1986 wordt mijn eigen schilderschool geopend in Millingen aan de Rijn. Hier begeleid ik jonge vakgenoten en volwassen bij het tekenen en schilderen.
Wie of wat inspireert je het meest in je artistieke werk en waarom?
Inspiratie kreeg ik in de verschillende perioden van mijn leven uit wisselende gebeurtenissen en veranderende visies. Ook de vele reizen zijn mooie inspiratiebronnen. Het landschap in mijn directe woon- en werkomgeving is buitengewoon pittoresk. Het rivier-polder-heuvellandschap is zó mooi en wisselt iedere dag: je raakt er nooit uitgekeken en het blijft me boeien.
Omdat ik van mensen houd teken/schilder ik graag portretten en modellen. Soms kunnen zij mij ontroeren en dat zie je later in het werk.
Hoe ziet een atelier/werkdag er voor je uit?
Mijn werkdagen verlopen zelden op een zelfde manier. Ik heb mijn atelier/leslokaal en werkruimtes aan huis. (foto atelier ? ). Hier brandt altijd een vuur en klikt er muziek. Het atelier is het hart van mijn huis. Op lesdagen werken we van negen tot vier uur met een groep van maximaal 10 personen. We lunchen samen in het atelier met mijn zelfgemaakte soepen.
De vrije dagen vul ik in het allerlei verschillende werkzaamheden zoals het bijhouden van de tuin en de administratie, dan ruim ik atelier op en verzorg ik diverse huishoudelijke taken. Soms bereid ik een feestje of diner met vrienden voor….
Als die klusjes gedaan zijn , speel ik even op de piano of trekzak (nog altijd beginnerswerk!) en dán pas ga ik schilderen.
Heb je ooit een prijs gewonnen en/of mee gedaan aan een expositie?
In het najaar van 2016 kreeg ik de eerste publieksprijs bij de schilderwedstrijd ‘Kunsthistorisch naakt’. Mijn uitgangspunt was de ‘Badende vrouw‘ van Rembrandt, zijn geliefde Hendrickje Stoffels. Je moest in die wedstrijd het naakt als herkenbaar uitgangspunt nemen en er een eigen schilderij van maken.
Toen ik jonger was deed ik veel moeite om mijn werk in galeries te exposeren. Dat kostte meestal veel geld en moeite en bracht weinig op. Daarom zijn we het collectief van de Hollandsche Spoorweg gestart. Momenteel exposeer ik onregelmatig. Als ik mee doe is dat meestal in een groepstentoonstelling. Daarnaast geef ik mijn werk in bruikleen aan openbare instellingen in mijn directe omgeving. Geïnteresseerde kunstliefhebbers kunnen mijn atelier thuis op afspraak bezoeken.
Welke museum zou je me willen aanbevelen en waarom?
Recent was ik in Museum Voorlinden in Wassenaar en heb genoten van de kwaliteit van het tentoongestelde werk. De collectie vertegenwoordigt goed een tijdsbeeld van de huidige kunststromingen. Verder ben ik al jaren onder de indruk van de wisselende collecties in Museum De Pont – Tilburg, Museum Kurhaus – Kleve, en de Kunsthalle in Düsseldorf. In Neuss Holzheim (vlak bij Düsseldorf), ligt Museum Insel Hombroich midden in een paradijselijke parkomgeving. De lunch is bij de entreeprijs inbegrepen en bevat lekkere ouderwetse gerechten, zoals stroopvet met kaantjes. Je kunt ook gemakkelijk een hele dag doorbrengen op Insel Hombroich en het is beter om geen tweede bezoek plannen voor die dag…. Of misschien tòch nog even een bezoekje aan de Langenfoundation, vlakbij op de voormalige raketbasis. Dit museumgebouw is van de Japanse architect Tandao Ando. Super strak en heel geraffineerd omgeven door een ondiep laagje water.
Welke film zou je me willen aanbevelen en waarom?
Ik kan iedereen de film ‘I Daniel Blake’ van harte aanbevelen. Deze recente Engelse dramafilm won in Cannes een Gouden Palm. De regisseur laat zien hoe destructief bureaucratische protocollen kunnen werken voor mensen, hoe klem je kunt komen zitten door ambtelijke mallemolens.
Een boek dat ik iedere kunstschilder kan aanraden is: ‘Het geheime leven van kleuren’ van Kassia St. Clair. Het prachtig uitgegeven boek beschrijft de geschiedenis van kleuren en de boeiende verhalen die erachter schuilgaan. Lekker vlot leesbaar en een mooi naslagwerk !
Mijn relatie met de kunstenaar
Mijn vriendin Liesbeth volgde al enkele jaren met veel plezier schilder- en tekenlessen bij Marjolijn. Ze inspireerde me om eens mee te gaan voor een introductie les. De ongedwongen sfeer in het atelier en de werken van Marjolijn raakten me. Toen er een plaatje vrij kwam heb ik me ingeschreven.
Hier kun je het werk van Marjolijn Rigtering in 2017 zien:
Marjolijn Rigtering is als coördinator op de Zuidoever betrokken bij het 3-Oever-Festival in het rivierengebied rond de kop van Pannerden. Dit is een soort Oerol-festival op het vaste land en vindt jaarlijks plaats in het derde weekend van september. Voor het weekend van 15-16-17 september 2017 zijn in de Gelderse Poort routes uitgezet, waarlangs een dynamisch cultuurprogramma plaats vindt.
Er worden drie fietsroutes uitgezet langs allerlei evenementen. Tijdens deze drie tochten zijn er mogelijkheden voor atelierbezoek, muziekmomenten met live optredens, verhalenvertellers en horecagelegenheden. Op de festival website worden alle activiteiten en de fietsroutes vermeld. Ook zijn er speciale boekjes en waaierkaarten met inhoudelijke informatie.
Nog een extra tip van Wilma:
Op de Zuidoever ligt ook de paradijselijke Tuin de Villa van Fried en Lily Frederix. Deze groene oase is sporadisch geopend voor het publiek. Tijdens het 3 Oeverfestival staan de deuren open en kun je werken van verschillende kunstenaars bekijken en/of voorstellingen bijwonen.
Wordt vervolgd…
woensdag 18 oktober 2017 maak je op dit blog kennis met de schilder Marianne van Gaale.
© tekst Wilma Lankhorst © gebruik foto’s van de werken, met dank aan Marjolijn Rigtering.