Deze week een extra blog i.v.m. de Museumweek 2017
Lotta Blokker Museum Jan Cunen in Oss
Dit wordt mijn derde bezoek aan de bronzen creaties van Lotta Blokker. ‘The hour of the Wolf’ is nu te zien in Museum Jan Cunen in Oss. Wat zou er nu anders zijn dan bij mijn eerste kennismaking met haar werk in Museum De Fundatie en de persoonlijke kennismaking in het Käthe Kollwitz Museum in Berlijn? Het antwoord is eenduidig: de sfeer. In de voormalige slaapkamers van Villa Constance in Oss, lijkt het of Blokker’s personages uit ‘The hour of the Wolf’ thuis komen. Je hebt nog t/m 28 mei 2017 om de sfeer zelf te proeven en het levend brons van Lotta Blokker zelf te ervaren in Oss.
Sneak preview
Levend brons
Mijn eerste kennismaking met de sculpturen van Lotta Blokker was in december 2014 op de bovenste verdieping, zeg maar het ei op Museum de Fundatie. Minuten lang draaide ik om de beelden, wilde ze zelfs aanraken omdat ze zo tastbaar zijn. Ik heb mijn handjes keurig thuis gehouden, maar toen ik de kleine jongen (Muted) die voor het raam stond in de ogen keek, was het net of hij ging ademen. Voor mij zijn de beelden van Blokker levend brons. Een magie die ik als een herinnering aan deze kennismaking met me meedraag. Als aandenken kreeg ik, van een vriendin die tijdens dit bezoek bij me was, het boek van Blokker cadeau voor mijn aanstaande verjaardag.
Ontmoeting in Berlijn
In juni 2015 had ik de eer de kunstenaar zelf te ontmoeten. Blokker en ik delen een gezamenlijke passie voor het werk van de Duitse kunstenares Käthe Kollwitz. Lotta liet zich inspireren door o.a. de Piëta van Kollwitz en kwam zelf met een reactie op deze sculptuur. Ik volg het werk van Kollwitz al tientallen jaren en bezocht menige plek waar zij woonde, wekte en waar nu musea aan haar zijn opgedragen. Lotta Blokker en Käthe Kollwitz kwamen in Berlijn prachtig samen in het Käthe Kollwitz Museum aan de Fasanerstrasse, op loopafstand van de Kurfürstendam (Ku-Dam). het team van dit museum organiseert al enkele jaren exposities onder het thema ‘Käthe Kollwitz in dialoog met …’ En in 2015 was het de eer aan Lotta Blokker. Op allerlei locaties in het museum werd het werk van Kollwitz gecombineerd met de sculpturen van Blokker. Het ontdekken en het zien van de verbinding en de inspiratie was een van de hoogtepunten van deze expositie. Lotta Blokker persoonlijk ontmoeten én spreken was voor mijn een ander bijzonder moment.
Thuis komen
Op de eerste zomerdag van 2017, reis ik met de trein naar Oss. Daar staat een andere lieve vriendin op me te wachten. Zij kent het werk van Lotta Blokker nog niet, dat is dus extra leuk. Het Museum Jan Cunen wordt op dit moment verbouwd en uitgebreid. Op de eerste verdieping wordt ons bezoek beïnvloed door de harde muziek van de bouwvakkers die door de muren dringt. Als we op de tweede verdieping van de Villa aankomen, sterft het geluid langzaam weg. Hier bevinden zich ooit de slaapvertrekken van de familie. Voor de hoge ramen hangt grijze, spaarzaam licht doorlatende vitrage. Het diffuse licht dat binnen weet te dringen, gaat een bijzonder samenspel aan met de beelden. Veel beelden liggen of staan alléén in een ruimte. Als jij de ultieme kans hebt om als enige bezoeker in zo’n slaapkamer te staan, dat ervaar je het ultieme gevoel dat de beelden thuis komen.
Samen naar de film
Extra bij deze expositie in Oss is de film die regisseur Frans Weisz in 2015 van Lotta Blokker heeft gemaakt. Geen pyjama-partij op de slaapverdieping van de Villa maar gemakkelijke stoelen in een lichte ruimte, waarin Weisz je een uur deelgenoot laat zijn van de scheppingskracht en virtuositeit van Lotta Blokker.
ook Lotta Blokker zelf is erg blij met de opstelling van haar sculpturen in Museum Jan Cunen. Ze zei hier zelf na die opening over:
“Het is echt de ideale plek om de beelden te laten zien. Zo heb ik het altijd in gedachten gehad. Een etage van een gigantisch herenhuis, met voor ieder beeld een kamer. Met verduisterd licht om de sfeer van The Hour of the Wolf te creëren.”
Lotta Blokker, The hour of the Wolf, is nog t/m 28 mei 2017 te zien in Museum Jan Cunen in Oss. Gratis voor houders van de Museumkaart
Nu ook te zien in dit museum
Van Armando tot Tajiri – Ontdekkingen van een verzamelaar, een dwarsdoorsnede van de Nederlandse kunst uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Oud-basisschooldirecteur Frans van Ooijen (Oss 1942) kocht op zijn 23ste zijn eerste kunstwerk, een prent van Aad de Haas. Anno 2017 spaart hij nog steeds. Op de mooie licht zolder zie je werken van grote namen zoals Armando, JCJ Vanderheyden, Harrie Gerritz, Aad de Haas, Klaas Gubbels, Ad Gerritsen, Shinkichi Tajiri en vele anderen. “Er gaat geen dag voorbij dat ik de kunstwerken niet bekijk”, aldus verzamelaar Frans van Ooijen.
boven: Klaas Gubbels collectie van verzamelaar Frans van Ooijen
Smaak & Identiteit Kunstenaars Erik Habets (Heerlen 1978) en Rieneke de vries (Groningen (1981) vroegen zich af: “Wat moet er over 50 jaar bewaard worden van het Oss van nu?” Samen met VMBO-leerlingen en senioren uit Oss gingen ze op zoek naar antwoorden. De inwoners uit Oss namen de kunstenaars in dialogen mee in hun verhalen en herinneringen uit Oss. Habets legde de focus op de thema’s Eten & Humor. De Vries koos voor Uiterlijk & Eigen Mening. Op de eerste verdieping kun je de installaties van beide jonge kunstenaars zien en een korte video waarin o.a. het wordingsproces en de resultaten met enkele deelnemers worden besproken.
foto: detail Eten & Humor - patatje kapsalon ©Erik Habets
© tekst, foto’s en video Wilma Lankhorst © gebruik afbeeldingen met dank aan Museum Jan Cunen, Lotta Blokker, Erik Habets, Rieneke de Vries en kunstverzamelaar Frans van Ooijen.