Street-art op Isla Mujeres

rubriek: street-art

Een van de leukste uitstapjes vanuit Cancun, vind ik nog steeds een bezoek aan Isla Mujeres. Op dit vrouweneiland lijkt het of de tijd heeft stil gestaan. Toen we hier in 1989 voor het eerst kwamen, was de sfeer heel ontspannen en dat is het anno 2017 nog steeds. Het is heel simpel op er te komen. Je pakt een van de vele veerboten die bijna om het uur vanuit drie locaties op het vaste land vertrekken.

Sneak preview

Muzikale overtocht

We pakken de veerboot vanuit de hotelzone en worden aan boord direct getrakteerd op een muzikaal onthaal. Bijna iedereen wil (of moet) hier wel iets bij verdienen. Zo ook onze al lang gepensioneerde zanger. Hij begint vrolijk en luid. Als de golfslag toeneemt, neemt het volume af waarna hij uiteindelijk de moed opgeeft. Maar de passagiers geven hem graag een gulle fooi voor getoonde moed.

Murals for Oceans

Net als we eerder zagen in Cancun, zijn de muurschilderingen hier ook met een boodschap ontwikkeld. Hier is het de stichting Sea Walls die en plan heeft opgezet. Hun missie is simpel: bekendheid en bewustzijn creëren voor het leven in de oceanen en de bescherming van walvissen, haaien en de manta rays (familie van de adelaarsroggen). Hun middel: creativiteit en kunst. Met deze boodschap in gedachten heeft de stichting een aantal internationale street-art artiesten benaderd voor een bijdrage zoals Curiot, Smithe en Saner (uit Mexico), Nosego, Mike Poso, Shark Toof, Celeste Byers, Tatiana Suárez Hannah Stouffer, Tristan Eaton (allen uit USA), Meggs en Vexta uit Australië, Cinzah Merkens en Aaron Glasson uit Nieuw-Zeeland, de Japanner Yoh Nagao en de Spanjaard Pelucas Meer weten? Kijk dan ook eens op deze site.

Tropische regenbui

Na aankomst op het eiland zijn we direct rechts af geslagen en hebben we een stuk langs het water gelopen. Al snel zagen we de eerste muurschilderingen van o.a. walvissen en roggen. Op eens veranderde het licht en scheurden de wolken. Een tropische regenbui was ons deel. We zijn snel bij een klein restaurantje naar binnen gegaan voor een drankje. De regenbuien hier zijn vaak kort maar hevig. Zo ook deze. Het resultaat was dat het water niet weg kon in de smalle straatjes en er zo spontaan tijdelijke riviertjes ontstonden. Dan is het even oppassen met passerende auto’s en toeristen in golfkarretjes die voor hun eigen lol hard door het water scheuren.

Slenterend op verkenning

Om de muurschilderingen te zoeken, hebben we ons op dit bezoek beperkt tot het havenstadje. We hebben het mooie natuurgebied in het westen nu even gelaten voor wat het is. Al snel slenterden we bijna alleen door de straatjes. Niet alleen de muurschilderingen zijn fotogeniek, ook de vele voordeuren en portalen. Maar goed dat we nu digitaal fotograferen. Dat was in 1989 nog heel anders, toen moest je vooraf goed berekenen hoeveel fotorolletjes je dacht nodig te hebben voor je vakantie of ontdekkingsreis.

Kijkje in de kerk

Op het dorpsplein (de zocalo) zien we de dorpskerk. Tijdens ons bezoek, nadert 1 november, de dag van de doden. Wij noemen dat Allerzielen. De overleden familieleden worden hier massaal herdacht, zowel in de kerk, op de begraafplaatsen als privé bij mensen thuis.

Kunstenaar aan het werk

We hebben geluk, in een van de straatjes is een kunstenaar aan het werk. Met paarstinten geeft hij de pui van Bistro Francois in een recordtijd een totaal ander aanzicht. We blijven even staan om te kijken hoe deze kleurvirtuoos werkt.

Voetjes in het zand

Natuurlijk lopen we ook even het strand op. Het zand is hier, net als in Cancun, koel, zacht en verblindend wit. Het is een heerlijke verwenbehandeling voor je (vermoeide) voeten op hier een strandwandeling te maken.

Tijd voor Taco’s

Voor we terug gaan naar Cancun, is er nog volop tijd voor een Corona met limoen en taco’s met verse vis. Onze ogen blijven op steeltjes rondspieden naar street-art en graffiti. Deze honger krijgen we niet zo eenvoudig gestild als een knorrende maag.

© tekst, foto’s en video Wilma Lankhorst

Lees hier ook Street art in Cancun