Portretschilder Marianne van Gaale
rubriek: vrouwelijke kunstenaars
Iedere derde woensdag van de maand stel ik je voor aan een vrouwelijke kunstenaar. Aan de hand van 7 vragen, maak je kennis met bekende en (misschien wat) minder bekende artiesten. In deel acht is het podium voor portretschilder Marianne van Gaale uit Lunteren op de Veluwe.
Waar liggen je wortels?
Marianne van Gaale: Ik ben in Haarlem (1947) geboren. Onze ouders namen volop tijd voor het gezin. Het was een heerlijke jeugd met fietsen door de duinen, wandelingen langs de kust, door de branding naar IJmuiden en ‘Kraantje Lek’ beklimmen. Op de lagere school tekende ik al voorbeelden op het bord voor de andere leerlingen.
Mijn moeder was coupeuse en maakte al onze kleding. Op oudejaarsavond werkte ze nog aan mijn baljurk voor het Nieuwjaarsbal! Beide ouders stimuleerden onze creativiteit. Toen ik voor de keuze van een vervolgopleiding stond, nodigde mijn vader iemand uit van de Famous Artists School. Helaas was die opleiding veel te duur. Na de middelbare school ben ik gaan werken bij een reclamebureau. Daarnaast bleef ik doorgaan met tekenen. In 1965 heb ik de eerste prijs gewonnen in een mode-ontwerpwedstrijd in de RAI. Deze prijs kreeg ik uit handen van couturier Max Heijmans. Mijn ouders waren heel erg trots op me.
Kun je iets vertellen over je (kunst) opleiding(en)?
Zoals gezegd was mijn eerste baan op een reclamebureau. Ik leerde daar o.a. letters tekenen, ontwerpen en lay-outs maken. Computers bestonden toen nog niet, alles was handwerk. Nadat ik de modewedstrijd had gewonnen, kreeg ik een baan in de confectie industrie. ’s Avonds volgde ik de opleiding aan de Rotterdamse Snijschool (patroontekenen) een aansluitend modeacademie Charles Montaigne.
In 1970 trouwde ik en verhuisden we naar het midden van het land. Daar kreeg ik een leuke baan bij een confectiebedrijf in Amerongen. Hier kon ik al mijn creativiteit kwijt: ontwerpen, mode illustraties, inrichten van beurzen, direct mail enzovoort. Toen dat bedrijf stopte, ben ik in een galerie gaan werken. Daar ontdekte ik de fijnschilderkunst. Hierdoor geïnspireerd heb ik me ingeschreven aan Academie Te Wildt. Bij Javelin Schram leerde ik portretten schilderen op grote linnen doeken.
Wat inspireert je het meest in je artistieke werk?
Door de vele reizen, hebben wij vaak bijzondere ontmoetingen met andere culturen. Zo ontdek én ontmoet ik prachtige, sterke vrouwen. Vrouwen die een heel ander leven leiden dan wij. Het geeft me veel voldoening om deze vrouwen te schilderen. De doeken zijn blijvende herinneringen aan onze ontmoetingen.
Door dit speciale contact, ervaar ik dat mijn schilderijen een ziel hebben. Dat ik ook de reden waarom ik ze niet te koop aan bied. Sinds enkele maanden laat ik hoogwaardige giclée’s van mijn doeken maken, die daarna in Amerika worden verkocht.
Hoe ziet een atelierdag er uit?
Ik schilder altijd op grote linnen doeken. Portretten in een realistische stijl met een traditionele techniek, laag over laag, glacerend met transparante olieverf. Het is een techniek die de maximale diepte aan mijn werk geeft. Het is een werkwijze die veel tijd vraagt. Daardoor maak ik soms lange werkdagen. Dit is zeker het geval als een gedeelte af moet, daarna is er weer droogtijd.
Heb je ooit mee gedaan aan een expositie?
Mijn glamour-schilderijen (zwart/wit met gekleurde juwelen) hebben op diverse evenementen gehangen. Zo was het portret van Sophia Loren dé publiekstrekker op een Italiaanse autobeurs. Mijn werken zijn ook getoond bij een tassen-expositie. Daar hing Grace Kelly naast de beroemde Kelly bag!
Verder heb ik het evenement ‘KUNST met een verhaal’ georganiseerd. Hier werden mijn portretten samen met doeken van Bart Jan Bakker en met bronzen objecten van beeldhouwer Leon Veerman getoond.
Welke tentoonstelling heb je recent bezocht?
Door alle voorbereidende werkzaamheden voor de tentoonstelling ‘De hoed als verrassende topper’ heb ik dit jaar helaas weinig musea bezocht. Ik heb wel erg genoten van de ode aan Audrey in het Haags Gemeentemuseum. In Museum Beelden aan Zee, kom ik ook graag. Daar heb ik o.a. de tentoonstelling ‘Tussenlanding’ van Auke de Vries gezien. Dichter bij huis heb ik genoten van de expositie ‘Chapeau’ waar je talrijke hoeden van Prinses Beatrix kon zien.
Welk boek of festival zou je me willen aanbevelen?
Als je wilt weten hoe het er achter de schermen in de kunstwereld aan toe gaat, kan ik je het boek ARTFLIPPER van Bert Kreuk van harte aanbevelen. Hierin leer je ook hoe een hype kan ontstaan: Hoe een pot pindakaas tot kunst wordt verheven.
Sinds enkele jaren wordt er eind september op het terrein van de Westergasfabriek in Amsterdam het kunstevenement UNSEEN georganiseerd. Hier staan de nieuwste ontwikkelingen in de hedendaagse fotografie centraal.
Mijn relatie met de kunstenaar
Onze mannen kennen elkaar en zo werd ik door Martin op het werk van Marianne geattendeerd. Wij waren in 2015 in Namibië geweest. Marianne heeft op haar reis door dit Afrikaanse land verschillende sterke mensen geportretteerd. Ook haar schilderij van Audrey Hepburn kwam bij me binnen. Eerder dit jaar was ik ook in het Gemeentemuseum om Audrey with Love Hepburn te bekijken. De klik door het werk was er direct.
Waar kun je het werk van Marianne zien?
Tot en met 6 januari 2018 hangen enkele portretten van Marianne van Gaale in de tentoonstelling ‘De Hoed als verrassende topper’ in Museum Lunteren.
Voor (september) 2018 staat de eerste solo-expositie WERELDVROUWEN in Museum Lunteren gepland. In WERELDVROUWEN worden alle portretten met de bijbehorende kledingstukken, sieraden, hoofddeksels, bijzondere voorwerpen zoals maskers getoond. Daarnaast vertelt Marianne bij elke doek een verhalen.
© tekst Wilma Lankhorst © afbeeldingen Marianne van Gaale
Wordt vervolgd…
In november kun je in deze rubriek het levensverhaal lezen & zien van Charlotte Salomon
De gouaches van deze jonge Joodse kunstenares zien binnenkort te zien in het Joods Historisch Museum in Amsterdam.